Strandapósturinn - 01.06.2021, Blaðsíða 35

34
virðist hafa verið eitthvert samband á milli okkar Vilhelmínu minnar þessa
stuttu stund meðan ég svaf. Við vorum lengi að berja á móti vindinum frá
Svartbakskletti og inn í lendingu og vorum örmagna af þreytu og svefn-
leysi þegar við komum heim. Ég minnist þess ei að við borðuðum neitt
en fórum þess í stað beint í rúmið. Ég heyrði haft eftir ljósmóðurinni að
það hefði ekki verið mikill fögnuður sem ég lét í ljós við þessa fæðingu.
Eflaust hefur hún ekki gert sér vel grein fyrir hversu örmagna við vorum
og man ég ekki eftir að hafa orðið jafn þreyttur síðar. Vilhelmína mín
nefndi það seinna að sængurkonusulturinn væri sár og við vorum sárafá-
tæk á þessum árum. Ekki var að við fengjum ekki úttekt, heldur var þetta
á skömmtunarárunum. En það breyttist seinna til betri vegar og var það
ekki síst vegna aðkomu Vilhelmínu minnar. Henni var flest til lista lagt
sem eina konu prýðir. Hún kunni öll verk sem þurfti að vinna á heimilinu,
spann, prjónaði og saumaði og bjó til bestu mjólkurvörur sem þarna voru
unnar. Skyr, smjör og rjómi frá Bakkagerði var eftirsótt vara. Hún mjólkaði
kýrnar og skildi mjólkina og söng mikið við vinnuna enda kunni hún mikið
af kvæðum og vísum og líka heilu sálmana sem móðir hennar hafði kennt
henni. Hún var í kvenfélaginu sem ritari enda vel ritfær.
Það kom fyrir að hún fór með mér til handfæraveiða, þegar börnin voru
farin að stálpast og Sæunn mín gat litið eftir þeim, og var vel fiskin, dró
alls ekki minna en ég. Hún kom líka oft niður í skúr á haustin og beitti
einn til tvo bala og var mjög fljót að því. Systur hennar sögðu það stundum
í gríni að engu væri líkara en hún væri með fjórar hendur. Já, það má
segja að henni hafi verið flest til lista lagt sem til þurfti svo allt gengi sem
best. Kvenfélagið átti stóra prjónavél og komu konur til að láta prjóna fyrir
sig og gerði hún það eftir því sem kostur var. Hún hélt sjálf upp á 85 ára
afmælið sitt, bakaði allt og undirbjó enda var hún þá á heimaslóð. Það
komu margir að heimsækja hana á afmælisdaginn og ég held að allir hafi
farið ánægðir frá því boði því rausnarlega var fram borið hjá henni. Mig
minnir að Sæunn mín hafi komið talsvert mikið að þessu með henni og átti
hún ekki langt að sækja myndarskapinn.
Byggt í Bakkagerði
Ég sótti um lán og styrk í Nýbýlasjóði og fékk eftir tiltekinn tíma. Síðan
fékk ég land hjá föður mínum, því hann átti hálfa Bæjarjörðina, og var