Vaka : tímarit um þjóðfélags- og menningarmál - 01.09.1939, Qupperneq 42

V A K A 2. árg. . Júlí-sept. 1939
Bezta bók ársins
A síSast liðnum vetri stofncði Vaka til atkvœðagreiðslu meðal les-
enda sinna, sem átti að sýna hvaða islenzka bók, er út kom á árinu
1938 þeir teldu bezta. Upphaflega var svo til œtlazt, að atkvœða-
greiðslunni vœri lokið 1. maí. En vegna þess, að þátttaka er minni
í atkvœðagreiðslunni en eðlilegt má telja þykir rétt að framlengja
tímann. — Tvœr ástæður munu einkum vera fyrir því, að þátttaka
er enn eigi meiri en raun ber vitni. í fyrsta lagi er almenningur hér
á landi óvanur atkvœðagreiðslum, sem blöð og timarit stofna til,
þótt þœr séu algengar meðal erlendra þjóða. Munu því ýmsir kin-
oka sér við þátttöku, þótt slíkt sé auðvitað tneð öllu ástæðulaust. í
öðru lagi hefir þorri manna ekki lesið nema fáar af þeim bókum,
sem út komu á árinu. Hafa margir látið þau orð falla i bréfum til
ritsins, að þeir sjái sér ekki fært að taka þátt í atkvæðagreiðslunni
af þeim orsökum. En í raun réttri skiptir það minna máli, en virðast
kann í fljótu bragði. Þorri bókanna kemur ekki til greina í þessu
sambandi. Það, sem um er að rœða, er að gera upp á milli beztu
bókanna, sem meginþorri manna hefir lesið. Nokkur hundruð at-
kvœðaseðlar hafa borizt ritinu. Af þeim er Ijóst, að aðeins þrjár bœkur
hafa möguleika til að vinna í atkvœðagreiðslunni, og því i sjálfu sér
tilgangslaust að kjósa um aðrar bœkur. Þœr eru þessar: Sturla í
Vogum, eftir Guðm. G. Hagalin; Svartfugl eftir Gunnar Gunnarsson,
og Merkir samtiðarmenn, eftir Jónas Jónsson.
Á atkvœðagreiðslunni verða nú þessar breytingar: Timinn, sem
hún stendur yfir, er framlengdur til áramóta. Á öftustu síðu i þessu
hefti og nœsta hefti er atkvœðaseðill fyrir vœntanlega þátttakendur
i atkvœðagreiðslunni. Á hann eru skráð nöfn þriggja fyrrgreindra
bóka, en ein lína er auð. Kjósandi gerir kross (x) við nafn þeirrar
bókar, sem hann vill gefa atkvæði sitt. En vilji hann eigi gefa neinni
af þessum þrem bókum atkvœði, ritar hann nafn bókarinnar, sem
hann kýs að greiða atkvœði, í auðu línuna og merkir við það á sama
hátt. Kjósandi þarf ekki að láta sin að neinu getið og atkvæða-
seðlarnir óskast sendir ritstjóra Vöku hið fyrsta. Hér eftir verða
ekki tekin gild önnur atkvæði en þau, sem berast á atkvœðaseðlum
ritsins sjálfs, en þau atkvœði, sem þegar hafa verið greidd, eru i
fullu gildi eftir sem áður. — Vaka vœntir þess, að lesendur sínir
taki yfirleitt þátt í þessari nýstárlegu atkvœðagreiðslu. Eftirleiðis
verður þessari venju haldið áfram, ef árangur telst sœmilegur af
þessari fyrstu tilraun.
200