Rökkur - 01.08.1930, Blaðsíða 12

58
R Ö K K U R
ir, kristnir 4 milj. o. s. frv. Eins
og kunnugt er trúa Brahmatrú-
armenn því, að sálir manna
verði að lirekjast úr einum lik-
ama í annan eftir líkamlegan
dauða hér á jörðu og aga því
góðir Brahmatrúarmenn sig
mjög, því þeir trúa því, að með
því móti muni sálunni betur
farnast á næsta tilverusviði.
Eru trúarbrögð Indverja
merkileg og saga þeirra öll, og
engin tök að lýsa þessu til nokk-
urrar hlítar, enda er á þessi at-
riði drepið til að benda á hve lít-
il skilyrði eru í Indlandi til þjóð-
legrar einingarstarfsemi. Það,
sem hér hefir verið gert að um-
talsefni, er alt þess eðlis, að það
frekar leiðir til innbyrðis óein-
ingar og sundurþykkju en ein-
ingar. Það þarf því ekki að fara
í grafgötur um það, að mikið
er óunnið í Indlandi til þess að
vekja sjálfstjórnarlöngun allr-
ar þjóðarinnar og undirbúa
hana undir að taka stjórn lands-
ins í sínar hendur. En fleira
kemur til greina en það, sem
að framan hefir verið minst á,
þegar um það er að ræða hve-
nær íbúar hins auðuga Indlands
— sem flestir eru snauðir menu
— sjá nýjan dag renna í lífi
þjóðarinnar.
VII.
Talið er, að um 225 miljónir
manna í Indlandi lifi á jarð-
rækt. Ef eitthvað ber út af stend-
ur hungurvofan við dyr fjöld-
ans. Þegar vel árar er hægt að
sá og uppskera (t. d. hrísgrjón)
alt að því þrisvar sinnum á ári
og þá hafa allir nóg, en ef haf-
vindarnir koma í síðara lagi
með úrkomuna — eða minni úr-
koma fylgir þeim en gróðurinn
þarfnast — er velferð fjöldans
í voða. Ýmislegt hefir verið gert
til þess á siðari árum að stemma
stigu fyrir hungursneyð í
slæmu árferði, skurðir hafa
verið grafnir til þess að leiða
vatn úr ánum og ýmsar ráðstaf-
anir gerðar til þess, að hægt sé
að hraða matvælaflutningum
inn i verstu þurkahéruðin, þeg-
ar þörf er á. Aðal umhugsunar-
efni óupplýsts múgsins er því
ekki sjálfstjórnarmál, heldur
hvort menn fái fylli sína eða
verði að svelta þetta árið. Hrís-
grjónauppskeran skiftir tugum
miljóna smálesta, þegar vel
gengur, var t. d. eitt árið nærri
40 miljónir smálesta, en stund-
um er hún heldur ekki nema
liðlega 20 milj. smálesta. Það ec
helst í Madras, að hægt er að sá
og uppskera þrisvar, sumstað-
ar aftur aðeins einu sinni á ári.
Ennfremur rækta menn hveiti,
haðmull, sykurreyr, te, tóbak,
krydd og valmúur (til ópíum-
framleiðslu) o. m. fl. — Til-