Rökkur : nýr flokkur - 01.06.1978, Blaðsíða 8

6
njóta allrar þeirrar ástar og umönnunar, allrar þeirrar velsældar,
sem auðlegð og ættgöfgi getur verið samfara.
Svona leið fyrir þeim dagur eftir dag sem hátíð væri.
„Lífið er náðargjöf kærleikans, næstum því óskiljanlega mikil“,
sagði konan, ,,og þessi fylling sælunnar á að geta þróast áfram og
það um alla eilífð. — Þá hugsun fæ eg ekki rúmað“.
,,Og hún er líka sannarlega ofmetnaðarfull af mannanna hálfu“,
svaraði maðurinn. „Það er í rauninni hræðilegur hroki að halda,
að maður eigi að lifa eilíflega; — verða eins og guð, svo sagði högg-
ormurinn, og hann var lygari og lyginnar höfundur".
„Þú munt þó ekki efast um, að líf sé til eftir þetta?“ sagði konan
og það var þá í fyrsta skifti eins og skýskugga svipaði yfir þeirra
sólbjarta hugarheim.
„Trúin gefur fyrirheit um það, prestarnir segja það“, mælti ungi
maðurinn, „en einmitt í allri minni hamingju finn eg og kannast
við, að það er drambsemi og hrokahugsun að heimta annað líf
eftir þetta, — áframhaldandi sælu. Er okkur ekki hér í þessu lífi
svo mikið veitt, að við bæði gætum verið og ættum að vera ánægð?“
„Já, okkur var það veitt“, svaraði unga konan, „en hversu mörg-
um þúsundum manna hefir ekki þetta líf orðið að þyngstu mæðu
og volæði, hversu mörgum hefir ekki verið eins og varpað í heim-
inn til örbirgðar og smánar, sjúkleika og ógæfu; nei, væri ekki líf
eftir þetta, þá væri öllu hér á jörðu of ójafnt skift, þá væri guð
ekki réttlátur guð“.
„Betlarinn þarna niðri á götunni hefir sínar unaðssemdir og
þær eru fyrir hann jafnmiklar og þær, sem konungurinn hefir í
sinni ríkmannlegu höll“, sagði maðurinn ungi, „og heldurðu ekki
að vinnudýrið finni til, hvað það á illa æfi, þegar það er rekið
áfram með höggum og slögum, sveltur heilu hungri og þrælar undir
byrðinni, þangað til það dettur dautt niður? Það gæti þá líka
heimtað annað líf og kallað það óréttlæti, að skaparinn setti það
ekki í hærri röð“.
„1 himnaríki eru margar vistarverur, hefir Kristur sagt“, svar-
aði unga konan. „Himnariki er óendanlegt að sínu leyti eins og
kærleikur guðs er óendanlegur; dýrið er líka skepna af honum
sköpuð og mín ætlun er sú, að ekkert líf fyrirfarist, heldur nái
þeirri sælu, sem það getur við tekið og því nægir“.