Arkitektúr og skipulag - 01.08.1992, Qupperneq 10

UMHVERFISRÁÐUNEYTIÐ
Umhverfisráðuneytið flutti í apríl 1992 í Vonarstræti 4. Húsið var teiknað af Guðjóni Samúelssyni
sem íbúðarhús fyrir Alexander Jóhannesson, prófessor, og samþykkt á fundi byggingarnefndar 2.
september 1925.
Ráðuneytið er myndað 1990, en byggingar- og skipulagsmál eru formlega flutt úr
félagsmálaráðuneyti 1. janúar 1991. Þannig hefur umhverfisráðuneytið nú með löggildingu hönnuða
að gera samkvæmt byggingarlögum sem og úrskurði, telji einhver rétti sínum hallað með ályktun
byggingarnefndar eða sveitarstjórnar. I samræmi við skipulagslög er það nú umhverfisráðherra sem
staðfestir skipulag í stað félagsmálaráðherra áður.
Tvö frumvörp voru lögð fyrir síðasta alþingi innan þessa málaflokks ráðuneytisins, frumvarp til laga
um stjórn skipulags- og byggingarmála á miðhálendi íslands og frumvarp til byggingar -og
skipulagslaga. Eru bæði þessi frumvörp nú til umsagnar á vegum umhverfismálanefndar þingsins og
munu verða endurflutt í haust.
Svo sem kunnugt er eru nú í gildi tvenn lög: Skipulagslög, sem eru að stofni til frá 1964, og
byggingarlög sem gengu í gildi 1979. Hvorum tveggja þessum lögum fylgja viðamiklar reglugerðir:
Byggingarreglugerð frá 1979, var síðast breytt 1989, og skipulagsreglugerð frá 1985.
Ný byggingarreglugerð er nr. 177/1992
Þegar á síðasta sumri var hafin skoðun á byggingarreglugerðinni hjá Skipulagi ríkisins vegna
endurprentunar. Kom fljótt í ljós að raunar þarf byggingarreglugerðin verulegrar endurskoðunar við
til þess að gagnast betur hönnuðum, byggingareftirliti og byggingariðnaði. Frá því var þó horfið,
meðal annars vegna undirbúnings nýrrar löggjafar. Þó var ekki talið fært annað vegna margra
smávægilegra orðabreytinga en að reglugerðin yrði endurprentuð í Stjórnartíðindum í heild sinni.
Hefur hún nú verið birt að nýju með gildistöku frá 1. júlí 1992 og númeruð 177/1992. Sem fyrr
segir var ekki ráðist í umbyltingu reglugerðar að þessu sinni en ráðgert er að hefja svo fljótt sem
auðið er gerð nýrrar reglugerðar sem m.a. mun taka mið af nýjum aðstæðum, t.d. á sviði staðlamála,
og þá ekki síður með heildstæða umfjöllun umhverfismála að leiðarljósi.