Arkitektúr og skipulag - 01.08.1992, Qupperneq 17

AÐ HANNA IBUÐIR FYRIR
ALDRAÐA
RICHARD OLAFUR BRIEM
arkitekt
íbúðir aldraðra og þjónustumiðstöð við Lindargötu í Reykjavík. Módelmynd.
ÐDRAGANDI
Undanfarinn hálfan
annan áratug hafa
málefni aldraðra
verið ofarlega á baugi, í auknum
mæli hinseinni ár. Húsnæðismálin
skipa þar sérlegan sess. I upphafi
voru það sveitarfélögin ásamt
ýmsum sjálfseignastofnunum og
félagasamtökum, sem sinntu þessu
verkefni. A árunum frá 1970 og
fram yfir 1980 voru byggð
dvalarheimili (vistheimili) víðaum
land. Með aukinniumræðufærðust
vinsældir heimilanna í vöxt og
biðlistar lengdust. Eftirspurn um
sérhannað húsnæði fyrir aldraða
stórjókst. Opinberiraðilareinbeittu
sér að því að leysa brýnustu þörfina,
sinna þeim, sem áttu við veikindi
að stríða eða bjuggu í óviðunandi
húsnæði. Þetta var gert bæði með
aukinni byggingarstarfsemi og
endurbættri þjónustu við aldraða í
heimahúsum. Auk þessa var hafin
uppbyggingsvokallaðra þjónustu-
Meginstefnan er sú, að gera
öldruðum kleift að dvelja eins
lengi og unnt er í heimahúsum.
íbúða, verndaðra þjónustuíbúða og
þjónustumiðstöðva.
Það kom brátt í ljós, að opinberir
aðilar gætu ekki annað eftirspurn
eftirþjónustuíbúðum. Stofnuð voru
samtök einstaklinga í þeim tilgangi
að vinna að byggingarmálum
aldraðra. Otullega hefur verið unnið
að þessum málum bæði af opin-
berum aðilum og félagssamtökum.
Má segja að undanfarinn áratugur
hafi að miklu leyti einkennst af
þessari byggingarstarfsemi í þágu
aldraðs fólks.
Stór hluti þeirra íbúða, sem byggðar
hafa verið, eru söluíbúðir. Augljós-
lega hefur þar aðeins verið komið
til móts við óskir þeirra, sem eiga
eign fyrir eða á annan hátt geta
aflað fjármagns til kaupa á íbúð.
Aðrir hafa átt þann kost einan að
fara á biðlista eftir leiguíbúð.
ÁSTANDIÐ í DAG
Enn er mikið verk fyrir höndum,
þóttmargthafiáunnist. Markmiðin