Íslenska þjóðfélagið - 16.12.2022, Page 12

Íslenska þjóðfélagið - 16.12.2022, Page 12
Óhefðbundin heilbrigðisþjónusta: „að læðast inn bakdyramegin“ 12 .. hjá hjúkrunarfræðingunum; þeir vinna að því að innlima óhefðbundnar meðferðir í kerfið og útvíkka það um leið. Í þessu sambandi má líta á hvernig íslensk heilbrigðisyfirvöld hafi innleitt hluta hug- myndafræði ákveðinna óhefðbundinna meðferða á borð við nálastungur, nudd og hnykklækningar (Anderson, 2000; Félag íslenskra hjúkrunarfræðinga, 2018; Umboðsmaður Alþingis, 2000, mál nr. 3133/2000; Þskj. 731-477/2005. Skýrsla heilbrigðisráðherra um græðara og starfsemi þeirra á Ís- landi). Varðandi nálastungur þá er hluti af hugmyndafræði þeirra samþykktur, þ.e. er kemur að með- ferð við verkjum og ógleði, og heilbrigðisstarfsmönnum hefur staðið til boða að taka stutt námskeið í nálastungum sem gefur þeim leyfi til að nota þær í starfi sínu. Á sama tíma mega „óhefðbundnir“ meðferðaraðilar sem hafa lært hefðbundnar kínverskar meðferðir strangt til tekið ekki gera það því skýr krafa er um bakgrunn í heilbrigðisvísindum (Magnús Ólason, 1988; Morgunblaðið, 2000; Um- boðsmaður Alþingis, 2000, mál nr. 3133/2000; Þskj. 731-477/2005. Skýrsla heilbrigðisráðherra um græðara og starfsemi þeirra á Íslandi). Þó að hugmyndafræði hjúkrunar sé heildræn upp að vissu marki vinnur hún samt sem áður innan ríkjandi hugmyndafræði læknavísinda, sem getur veitt hjúkrunarfræðingum rými til að vinna með meðferðir sem aðrir geta síður notað og þannig haft áhrif á ríkjandi hugmyndafræði með þeirri óhefðbundnu. Skortur á stefnu og samstarfi Þó nokkrir hjúkrunarfræðinganna minntust á skort á opinberri stefnu varðandi notkun óhefðbund- inna meðferða og að þangað til að tekið væri á málunum myndi lítið breytast. Einn hjúkrunarfræð- inganna, Lára, gagnrýnir ástandið harðlega: Innan heilbrigðiskerfisins er ekki tekin afstaða og ekki búið að taka afstöðu og þetta er svona að læðast inn bakdyramegin, þeir sem hafa áhuga þeir koma, pota þessu inn en það er hvorki búið að segja já né nei með þessa hluti. Lára bætir við að „meðan að ekkert er tekið á þessu og enginn er að hugsa um þetta og enginn er að sinna þessum þætti að þá held ég að þetta sé bara svona einhvers staðar þarna á sveimi yfir og í kring.“ Sem sagt, á meðan það vantar skýra stefnu í þessum málum stunda hjúkrunarfræðingarnir sína vinnu og nota meðferðirnar á þann hátt sem þeir geta og vinna þannig að því að koma þeim inn í opinberu heilbrigðisþjónustuna. Svana vill meina að í lögum um heilbrigðisþjónustu sé í raun verið að lofa landsmönnum heild- rænni heilsuþjónustu en þar segir „að allir landsmenn eigi kost á fullkomnustu heilbrigðisþjónustu sem á hverjum tíma eru tök á að veita til verndar andlegri, líkamlegri og félagslegri heilbrigði í sam- ræmi við ákvæði laga þessara“ (Lög um heilbrigðisþjónustu nr. 40/2007). Hún segir að andlegi og félagslegi þátturinn þurfi að fá meira vægi innan heilbrigðiskerfisins. Margir hjúkrunarfræðinganna bentu einnig á að það þurfi einhvers konar samstarf milli opinberu og óhefðbundnu heilbrigðisþjónustunnar. Sigrún lagði mikla áherslu á að heilbrigðisstarfsmenn þurfi að vita af öllum úrræðum sem sjúklingar þeirra noti því „það er svo mikið af milliverkunum á milli lyfja og náttúrulyfja sem við vitum ekki um.“ Hún hefur áhyggjur af því að „það koma sjúklingar inn á krabbameinslækningadeildina með fullan poka af jurtum og hómópatalyfjum og öllu mögulegu og þetta er sett í hrærigraut.“ Svana minntist einnig á hættuna á milliverkun og tók fram að það „eru mjög mörg vítamín til dæmis sem geta aukið á virkni eða eyðilagt virkni krabbameinslyfja.“ Af slíkum ástæðum þarf að vera opið flæði upplýsinga og samræður á milli allra aðila, viðeigandi heilbrigðisstarfsmanns, sjúkl- ings og óhefðbundins meðferðaraðila, og notkun allra meðferða skráð í sjúkraskrá. Hjúkrunarfræðingarnir leggja áherslu á að það þurfi að takast á við aukna ásókn í óhefðbundna heilbrigðisþjónustu og setja skýra stefnu varðandi hvað má og hvað ekki því fólk noti úrræði beggja kerfa. Á sama tíma og það geti gagnast fólki að nota alls konar meðferðir verði að gera það skipulega svo notkun þeirra valdi ekki skaða.
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122

x

Íslenska þjóðfélagið

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Íslenska þjóðfélagið
https://timarit.is/publication/1165

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.