Íslenska þjóðfélagið - 16.12.2022, Síða 12

Íslenska þjóðfélagið - 16.12.2022, Síða 12
Óhefðbundin heilbrigðisþjónusta: „að læðast inn bakdyramegin“ 12 .. hjá hjúkrunarfræðingunum; þeir vinna að því að innlima óhefðbundnar meðferðir í kerfið og útvíkka það um leið. Í þessu sambandi má líta á hvernig íslensk heilbrigðisyfirvöld hafi innleitt hluta hug- myndafræði ákveðinna óhefðbundinna meðferða á borð við nálastungur, nudd og hnykklækningar (Anderson, 2000; Félag íslenskra hjúkrunarfræðinga, 2018; Umboðsmaður Alþingis, 2000, mál nr. 3133/2000; Þskj. 731-477/2005. Skýrsla heilbrigðisráðherra um græðara og starfsemi þeirra á Ís- landi). Varðandi nálastungur þá er hluti af hugmyndafræði þeirra samþykktur, þ.e. er kemur að með- ferð við verkjum og ógleði, og heilbrigðisstarfsmönnum hefur staðið til boða að taka stutt námskeið í nálastungum sem gefur þeim leyfi til að nota þær í starfi sínu. Á sama tíma mega „óhefðbundnir“ meðferðaraðilar sem hafa lært hefðbundnar kínverskar meðferðir strangt til tekið ekki gera það því skýr krafa er um bakgrunn í heilbrigðisvísindum (Magnús Ólason, 1988; Morgunblaðið, 2000; Um- boðsmaður Alþingis, 2000, mál nr. 3133/2000; Þskj. 731-477/2005. Skýrsla heilbrigðisráðherra um græðara og starfsemi þeirra á Íslandi). Þó að hugmyndafræði hjúkrunar sé heildræn upp að vissu marki vinnur hún samt sem áður innan ríkjandi hugmyndafræði læknavísinda, sem getur veitt hjúkrunarfræðingum rými til að vinna með meðferðir sem aðrir geta síður notað og þannig haft áhrif á ríkjandi hugmyndafræði með þeirri óhefðbundnu. Skortur á stefnu og samstarfi Þó nokkrir hjúkrunarfræðinganna minntust á skort á opinberri stefnu varðandi notkun óhefðbund- inna meðferða og að þangað til að tekið væri á málunum myndi lítið breytast. Einn hjúkrunarfræð- inganna, Lára, gagnrýnir ástandið harðlega: Innan heilbrigðiskerfisins er ekki tekin afstaða og ekki búið að taka afstöðu og þetta er svona að læðast inn bakdyramegin, þeir sem hafa áhuga þeir koma, pota þessu inn en það er hvorki búið að segja já né nei með þessa hluti. Lára bætir við að „meðan að ekkert er tekið á þessu og enginn er að hugsa um þetta og enginn er að sinna þessum þætti að þá held ég að þetta sé bara svona einhvers staðar þarna á sveimi yfir og í kring.“ Sem sagt, á meðan það vantar skýra stefnu í þessum málum stunda hjúkrunarfræðingarnir sína vinnu og nota meðferðirnar á þann hátt sem þeir geta og vinna þannig að því að koma þeim inn í opinberu heilbrigðisþjónustuna. Svana vill meina að í lögum um heilbrigðisþjónustu sé í raun verið að lofa landsmönnum heild- rænni heilsuþjónustu en þar segir „að allir landsmenn eigi kost á fullkomnustu heilbrigðisþjónustu sem á hverjum tíma eru tök á að veita til verndar andlegri, líkamlegri og félagslegri heilbrigði í sam- ræmi við ákvæði laga þessara“ (Lög um heilbrigðisþjónustu nr. 40/2007). Hún segir að andlegi og félagslegi þátturinn þurfi að fá meira vægi innan heilbrigðiskerfisins. Margir hjúkrunarfræðinganna bentu einnig á að það þurfi einhvers konar samstarf milli opinberu og óhefðbundnu heilbrigðisþjónustunnar. Sigrún lagði mikla áherslu á að heilbrigðisstarfsmenn þurfi að vita af öllum úrræðum sem sjúklingar þeirra noti því „það er svo mikið af milliverkunum á milli lyfja og náttúrulyfja sem við vitum ekki um.“ Hún hefur áhyggjur af því að „það koma sjúklingar inn á krabbameinslækningadeildina með fullan poka af jurtum og hómópatalyfjum og öllu mögulegu og þetta er sett í hrærigraut.“ Svana minntist einnig á hættuna á milliverkun og tók fram að það „eru mjög mörg vítamín til dæmis sem geta aukið á virkni eða eyðilagt virkni krabbameinslyfja.“ Af slíkum ástæðum þarf að vera opið flæði upplýsinga og samræður á milli allra aðila, viðeigandi heilbrigðisstarfsmanns, sjúkl- ings og óhefðbundins meðferðaraðila, og notkun allra meðferða skráð í sjúkraskrá. Hjúkrunarfræðingarnir leggja áherslu á að það þurfi að takast á við aukna ásókn í óhefðbundna heilbrigðisþjónustu og setja skýra stefnu varðandi hvað má og hvað ekki því fólk noti úrræði beggja kerfa. Á sama tíma og það geti gagnast fólki að nota alls konar meðferðir verði að gera það skipulega svo notkun þeirra valdi ekki skaða.
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122

x

Íslenska þjóðfélagið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Íslenska þjóðfélagið
https://timarit.is/publication/1165

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.