Tímarit hjúkrunarfræðinga - 2023, Side 48

48 Tímarit hjúkrunarfræðinga | 1. tbl. 99. árg. 2023
Landsbyggðin
að stimpla mig út klukkan fjögur á daginn en ef það
fæst ekki hjúkrunarfræðingur á til dæmis kvöldvakt
tek ég vaktina. Okkur vantar hjúkrunarfræðinga og
erum því miður að ganga hart á þá sem eru starfandi
hérna. Deildastjórinn á sjúkradeildinni sér að mestu
sjálf um morgunvaktirnar og ég tek svo reglulega
morgunvaktir líka því við nýtum mannskapinn
betur þannig.“ Hvað eru margir hjúkrunarfræðingar
starfandi á Blönduósi? Á fyrstu hæðinni er heilsu-
gæslan en þar er deildarstjóri ásamt þremur öðrum
hjúkrunarfræðingum. Einn þeirra starfar líka á HSN á
Skagaströnd sem er undir okkar hatti. Við erum svo
með blandaða deild þar sem eru þrjú sjúkrarými,
níu dvalarrými og 22 hjúkrunarrými og erum við
yfirleitt með einn hjúkrunarfræðing á vakt hverju
sinni eins og staðan er í dag. Næturvaktirnar þurfum
við því miður of oft að manna með bakvöktum
sem ég vona að breytist sem fyrst. Á þeirri deild
starfa þrír hjúkrunarfræðingar sem eru búsettir á
Blönduósi, ásamt deildastjóra, auk þess eru tveir
hjúkrunarfræðingar sem koma að norðan og taka
helgar einu sinni í mánuði.“ Hverjar myndir þú
segja að væru helstu áskoranir þínar í þessu starfi?
„Manneklan er mikil áskorun og það sem er mest
krefjandi við starfið. Þetta reddast viðhorfið er samt
svo ríkjandi, starfsfólkið hjálpast að og allir leggjast á
eitt við að láta starfsemina ganga en það væri óskandi
að það kæmu fleiri til starfa hjá HSN, tímabundið eða
til lengri tíma,“ svarar hún af hreinskilni og ljóst að
mönnunarvandinn er víða.
Loksins komin með yfirsýn til að þróa betra
verklag
Helga Margrét kann vel við sig í tæplega þúsund
manna bæjarfélaginu. Hún segir að reynslan hafi sýnt
sér að sem hjúkrunarfræðingur á minni stað fái hún
fjölbreyttari verkefni en á stöðum þar sem deildir eru
sérhæfðari og það finnst henni frábært. „Á minni stað
eru alls konar áskoranir, ef okkur vantar til dæmis
blóð þurfum við að panta það að norðan eða sunnan
og það kemur jafnvel til okkar með strætó. Við getum
ekki planað blóðgjafir samdægurs og öll sýni eru
send annað í rannsóknir, eins er með röntgenmyndir.
Starfsfólkið þarf því að vera úrræðagott því verkefnin
eru svo fjölbreytt og alls konar.“ En hvernig er hægt
að gera starfsumhverfið á landsbyggðinni meira
aðlaðandi fyrir hjúkrunarfræðinga? „Mér finnst nú
þegar aðlaðandi að vinna úti á landi, það er ákveðin
stemning og dýrmæt reynsla. Ég held við þurfum að
koma því í umræðuna hversu aðlaðandi og auðvelt
það í rauninni er. Þetta er minna mál en margir halda
og það er líka reynt að laða fólk að með því að gera
flutninginn auðveldari, t.d með því að redda húsnæði
og leikskólaplássi,“ segir hún hress í bragði.
Eftir um það bil ár í starfi yfirhjúkrunarfræðings er
ekki úr vegi að spyrja Helgu Margréti hvort hún hafi
komið með nýjar áherslur og breytt verklag? „Ég
heyri það frá samstarfsfólki mínu að ég sé mjög
fræðileg, ég nýti fræðin til dæmis í starfsmannahaldi
og skipulagningu. Ég hef nýtt tímann síðan ég tók við
til að komast inn í allt hérna og mér finnst ég loksins
vera komin með þá yfirsýn sem ég þarf til að vinna að
betra verklagi. Nú er ég til dæmis að vinna að skýrari
verkferlum og að því að straumlínulaga starfsemina
og nýti mér þekkingu sem ég öðlaðist í náminu til
þess.“
Aðspurð um framtíðarplönin, hvort hún stefni á
frekara nám segist hún telja það nokkuð öruggt
að hún muni mennta sig svo lengi sem hún lifir.
„Ég er háð því að læra nýja hluti. Núna er planið
hjá mér að sækja um hagnýtt diplómanám í
rekstrarfræði í Háskólanum í Reykjavík því það nám
mun nýtast mér vel í starfi. Eftir það langar mig að
byrja í doktorsnámi,“ svarar hún og nokkuð ljóst að
yfirhjúkrunarfræðingurinn á Blönduósi ætlar ekki
að sitja auðum höndum á næstu árum. Þá að lokum
verðum við að vita hvernig ung kona í krefjandi
starfi, með marga bolta á lofti í lífinu slakar á og
nærir andann? „Ég fæ mikið út úr því að dunda með
börnunum mínum þegar ég kem heim úr vinnunni
á daginn, kubba eða skreppa út í ferska loftið að
róla. Svo erum við hjónin mjög meðvituð um að
forgangsraða tíma fyrir okkur sjálf og svo tíma fyrir
hvort annað. Ég reyni að hreyfa mig reglulega og
tek gjarnan teygjur og núvitund í gufu og fer svo
í heitan pott á eftir. Svo finnst mér gæðastundir
með fólkinu í lífinu mínu algjört vítamín fyrir sálina.
Sameiginlegt áhugamál hjá okkur hjónunum er að
fara á rokktónleika og við reynum að gera það eins oft
og við getum,“ segir Helga Margrét og við kveðjumst
enda búnar að eiga gott spjall.
Helga Margrét og
Hildur Ósk Rúnarsdóttir,
hjúkrunarfræðingar hjá HSN.
Með þeim er Helga
Margrét Jóhannesdóttir,
amma Helgu, sem býr á
hjúkrunardeildinni á HSN á
Blönduósi. Hún er 100 ára
gömul en Helga Margrét fékk
hana til að flytja á Blönduós
á síðasta ári en hún hafði
búið heima hjá sér á Akureyri
fram að því.