Tímarit hjúkrunarfræðinga - 2023, Síða 66

66 Tímarit hjúkrunarfræðinga | 1 . tbl. 99. árg. 2023
Hjúkrun – grunnstoð
heilbrigðiskerfisins
Breytingar á starfsumhverfi og
verkefnum hjúkrunarfræðinga á
Landspítala á árunum 2005-2019
KRISTLAUG HELGA JÓNASDÓTTIR
hjúkrunarfræðingur og heilsu-
hagfræðingur MS, hagdeild, Landspítala
ELÍSABET GUÐMUNDSDÓTTIR
hjúkrunarfræðingur MS, verkefnastjóri
hagdeild, Landspítala
ELÍN J.G. HAFSTEINSDÓTTIR
hjúkrunarfræðingur og hagfræðingur PhD,
skrifstofu hjúkrunar, Landspítala
SIGRÍÐUR GUNNARSDÓTTIR
hjúkrunarfræðingur PhD,
forstöðumaður Rannsókna- og
skráningaseturs Krabbameinsfélags
Íslands, forstöðumaður fræðasviðs í
krabbameinshjúkrun á Landspítala og
prófessor við Háskóla Íslands. Starfaði
sem framkvæmdastjóri hjúkrunar á
Landspítala 2012-2022
Höfundar
Áhersla er lögð á að skýra og svara fullyrðingum, sem
gjarnan koma fram í umræðunni þegar mönnun í hjúkrun
er rædd á opinberum vettvangi.
Þar sem fjallað er um þróun stöðugilda í hjúkrun nær
greiningin í flestum tilfellum til áranna 2015-2019. Ástæður
þess að greiningin nær aðeins til 2019 eru fyrst og fremst
tvær. Sú fyrri er að aðstæður voru mjög óvenjulegar á árunum
2020, 2021 og inn á árið 2022 vegna Covid-19 faraldursins og
höfðu mikil áhrif á mannafla í hjúkrun. Sú seinni er vegna
þeirra umfangsmiklu breytinga sem urðu á mannafla í hjúkrun
við styttingu vinnuvikunnar sem gerir samanburð við fyrri ár
flókinn. Mikilvægt er að greining á þeim breytingum á mönnun
sem áttu sér stað í kjölfar þessara kerfisbreytinga fari fram
síðar. Leitast er við að kynna í greininni nýrri gögn þar sem það
er mögulegt og á við.
Hjúkrun – grunnstoð heilbrigðiskerfisins
Þessi grein er síðari greinin af tveimur um þróun mönnunar og starfsumhverfis hjúkrunarfræðinga
á Landspítala á árunum 2005-2019. Fyrri greinin var birt í síðasta tölublaði og fjallaði um
þróun mönnunar í hjúkrun á Landspítala. Hér verður fjallað stuttlega um helstu breytingar á
starfsmannafjölda og samsetningu hans sem hafa áhrif á þörf fyrir heilbrigðisþjónustu og skoðað
hvaða breytingar hafa orðið á hjúkrunarþyngd sjúklinga sem eru í innlögn á Landspítala. Einnig er
fjallað um breytingar sem hafa orðið á starfsumhverfi hjúkrunarfræðinga, eins og fjölgun nemenda
og erlendra hjúkrunarfræðinga, og þá þróun sem orðið hefur í tilfærslu verkefna hjúkrunarfræðinga
á dag- og göngudeildir.
Miklar breytingar hafa orðið á verkefnum og
starfsumhverfi hjúkrunarfræðinga á undanförnum
áratug. Hjúkrunarþyngd hefur aukist, við erum
orðin fjölmenningarsamfélag með fleiri sjúklinga
með annan bakgrunn er íslenskan, fleiri erlenda
starfsmenn, nemendum hefur fjölgað og hlutfall
hjúkrunarfræðinga af heildarmannafla hefur
minnkað.
Hafa dagleg verkefni og
starfsumhverfi hjúkrunarfræðinga
breyst á undanförnum áratug?