Úrval - 01.06.1943, Side 97

Úrval - 01.06.1943, Side 97
ÞYNGSTU HÖGGIN 95 málið og þyngdarlögmálið eru skýrð. Isaac Newton lauk kandidats- prófi við Cambridgeháskólann árið 1665, en þegar svartidauði barst til Cambridge frá London, þá flýði hann norður í fæðing- arbæ sinn, Woolsthorpe, í nánd við Grantham. Einu sinni þegar hann var á gangi í aldingarðin- um, sá hann epli falla til jarðar, og í einu vetfangi varð honum ljóst, hvaða afl það var, sem hélt himintunglunum á braut sinni. Hann keypti sér þrístrent gler (prisma), skoðaði sólar- ljósið í gegnum það og þá varð honum ljóst, hvers vegna regn- boginn var svo litskrúðugur. Margir höfðu séð epli falla til jarðar eða keypt sér prisma, en engum nema Newton var gefið að sjá í þessum fyrirbrigðum túlkun æðri lögmála. Áhrifin, sem þessar uppgötv- anir hans höfðu, voru mikil og djúptæk. Alexander Pope hefir lýst því með þessari alkunnu hendingu: Náttúran og lögmál hennar lágu hulin í myrkri næturinnar. Guð sagði: „Verði Newton“, og það varð ijós. Mönnum varð það óumræði- legur léttir, að komast að raun um, að náttúran hlýðir óum- breytanlegum lögmálum, en. ekki óskiljanlegum duttlungum. Áhrifin urðu jafnvel svo víð- tæk, að þau fæddu af sér hina svonefndu náttúruguðfræði, sem smám saman varð að hreinni: skynsemistrú eða efagirni. Sennilega hefir ekkert vís- indarit valdið eins mikilli bylt- ingu í hugmyndaheimi mann- anna og bók Darwins, „Uppruni’ tegundanna“, sem kom út 1859. Árið 1831 fór Darwin tuttugu og tveggja ára gamall sem nátt- úrufræðingur með herskipinu „Beagle“ í fimm ára vísindaleið- angur með fram strönd Suður- Ameríku. I þessum leiðangri varð þróunarkenningin til í huga hans. „Vissulega ber al- heimurinn merki einnar og sömu handar,“ skrifaði hann í dag- bók sína. Hann átti ekki fyrstu hug- myndina, en hann vann úr hug- myndum annarra og skipaði þeim í kerfi. Hann vann að þessu í tuttugu ár áður en hann birti niðurstöður sínar. Fyrsta útgáfan, 1250 eintök, seldist á einum degi. Auðvitað sætti kenningin mikilli mótspyrnu.. Hún olli deilum og klofningi á.
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.