Úrval - 01.12.1950, Síða 5

Nr. 6
TlMARITSGREINA I SAMÞJOPPUÐU FORMI
9. ÁRGANGUR •:> REYKJAVlK O NÓV.—DES. 1950
Hin mikla skáldkona segir frá sárri reynsln
sinni, ef verða mætti að þjáningarsystkini
liennar fyndn hnggixn og styrk í orðnm hennar.
Barnið sem liœtti að þroskast
Grein úr „Ladies Home Journal",
eftir Pearl S. Buck.
ESSI saga er sönn, og ein-
mitt fyrir þá sök er erfitt
að segja hana. Hin mörgu bréf,
sem ég hef fengið á undanförn-
um árum, frá foreldrum barna,
sem eru eins og' barnið mitt,
hafa stutt mig til þeirrar á-
kvörðunar, að kominn sé tími
til að segja hana. I bréfunum
er spurt um tvennt: hvað eig-
um við að gera fyrir barnið
okkar, og hvernig eigum við
að bera þá sorg að eiga þannig
barn ?
Ég svara spurningunni með
því að skýra frá því hvað ég hef
gert; en seinni spurningunni er
vissulega erfitt að svara, því
að hver og einn verður að læra
sjálfur að þola sorg, sem er ó-
umflýjanleg. Og það er ekki
nóg að þola hana. Slík þolraun
getur verið hörð og beisk, og
eyðilagt líf margra. Menn verða
að læra að sætta sig við hana,
og með því móti komast að raun
um, að slíkri afstöðu fylgir
mikil sárabót. Því að sorgin býr
yfir mætti gullgerðarlistarinn-
ar. Það er hægt að umbreyta