Úrval - 01.12.1950, Side 47

Úrval - 01.12.1950, Side 47
UM OFNAUTN MORFlNS 43 sér morfín nema með því að fá Iækni til að gefa sér lyfseðil, nota þeir oft allan tíma sinn og allt fé sitt til að ná í þetta ómissandi örvunarlyf. Útdráttur úr bréfi frá hjón- um, sem voru morfínistar, til þjáningarbróðurs, sem þau von- ast til að geta fengið frá mor- fín til þess að lina þjáningar sínar, talar skýru máli um þær andlegu og líkamlegu þjáningar, sem ásækja morfínistann þegar áhrífin af síðasta morfín- skammtinum hafa fjarað út: ,,Geturðu ekki sent okkur dá- lítið efni, sem þú getur án ver- ið, þú getur sent það gegn póst- kröfu, en umfram allt eins mik- ið og þú getur, og svo aftur þegar þú hefur eitthvað; þetta er þriðji dagurinn sem við höf- um ekkert haft, svo þú getur ímyndað þér hvað við erum veik. Það er hræðilegt ástand. Ég vona að þú getir lesið þetta, því þú mátt trúa því að ég er veik- ur og skjálfhentur . . . En þú mátt til með að hjálpa okkur núna eins fljótt og þú getur, þú mátt ekki neita okkur um það, við erum svo veik, að í dag vildi ég gefa allt, sem ég á bara fyrir eina sprautu." Flestir læknar hafa komizt í kynni við morfínista og misjafn- lega kænlegar tilraunir þeirra til að afla sér morfíns. Algengt kænskubragð morfínistans er að skýra lækninum frá því, að hann sé á ferðalagi, og hafi verið svo óheppinn að brjóta glasið með morfindropunum, sem heimilis- læknirinn sinn hafi gefið sér við tíðum gall- eða nýrnasteinsköst- um. Flestir læknar munu sjá í gegnum þetta, og morfínistarn- ir verða því að sýna miklu meiri kænsku, ef þeir ætla að fá út úr lækni, sem þeir þekkja ekki, lyfseðil fyrir morfíni. Eftirfarandi dæmi sýnir vel, hve kænlega er farið að stund- um: Ung kona hringdi seint um kvöld dyrabjöllu hjá lækni í litl- um járnbrautarbæ. Hún sagðist vera hjúkrunarkona í fylgd með aldraðri prestskonu, sem væri veik, og væru þær nýkomnar til bæjarins til að heimsækja skyld- fólk prestskonunnar. Nú hefði viljað svo illa til, að gamla kon- an, sem væri bæði með sykur- sýki og nýrnasteina, hefði feng- ið slæmt kvalakast og þyrfti nauðsynlega að fá morfín; hvort læknirinn vildi ekki skrifa lyfseðil fyrir svolitlu morfíni, og einnig svolitlu insúlíni, því að hún ætti lítið eftir af því? Jafn-
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.