Úrval - 01.08.1955, Side 60

58
ÚRVAL
okkur í blöðin. Kona bæjarfull-
trúa sagði við mig: „UNESCO
er sama og SÞ og hvorttveggja
er útlent. Við höfum alltof mik-
ið af útlendingum hér í Frakk-
landi. Þessvegna er hér fullt af
njósnurum." Maður úr sama
bæjarhluta sagði við mig: „Tak-
ið ekkert mark á því sem fólk
hér hugsar; það er heimskt;
ég veit hvað UNESCO er. Það
er amerísk flík (sic.)“.
Við skýrðum fyrir honum, að
UNESCO væri alþjóðastofnun,
og auk þess störfuðum við undir
stjórn Ecole Pratique des Hau-
tes Etudes í París. Hann lét
það gott heita. Svo bætti hann
við: „I stríðinu faldi ég hjá mér
amerískan flugmann í nokkra
mánuði, þangað til honum tókst
að flýja. Eftir stríð fengum við
stutt þakkarbréf frá honum. Ég
ætlaðist svo sem ekki til neins.
En haldið þið að hann hafi sent
okkur pakka ? Ekki einn einasta
. . . Þið getið sagt þeim það
þegar þið sjáið þá.“
Yfirleitt tók fólkið okkur með
vinsemd, en enginn vildi viður-
kenna, að UNESCO væri annað
en amerísk stofnun. Sumir bæj-
arfulltrúanna spurðu, hvort
bærinn mundi geta fengið
nokkra aðstoð frá UNESCO.
Einn þeirra kynnti okkur gler-
framleiðanda með þessum orð-
um: „Hér eru tveir menn frá
UNESCO. Okkur er sæmd að
því að fá þá hingað . . . og ef
til vill geturðu haft eitthvert
gagn af þeim.“
Viðhorf fólksins til útlend-
inga var breytilegt, eins og við
var að búast. Það leit á aðrar
þjóðir frá ýmsum sjónarhólum.
Þegar það talar (vel) um Breta
og (illa) um Þjóðverja, þá er
það reynsla fortíðarinnar, sem
leggur þeim orð í munn. En á
Rússa og Ameríkumenn lítur
það í ljósi þess sem er að ger-
ast. Skoðanirnar á þessum tveim
þjóðum mótast af því að hve
miklu leyti gerðir þeirra vekja
ugg.
I öðrum flokki eru þjóðir eins
og Belgar, Luxemburgarmenn
og Svisslendingar. Þær fá gott
orð, eru taldar friðsamar og til
eftirbreytni.
Loks er þriðji flokkurinn. Það
eru fjarlægar þjóðir eins og
Kínverjar, Japanir og Indverjar,
sem engum stendur stuggur af.
fbúar Nouville láta sér fátt um
þær, til eða frá. Skoðanir sínar
á þeim hafa þeir af bókum og
þeir játa fúslega, að þær kunni
að vera rangar.
' Tvær spurningar voru lagðar
fyrir íbúa Nouville. Sú fyrri
var: „Strikið undir þær af eftir-
töldum þjóðum, sem yður geðj-
ast bezt að, og strikið yfir þær,
sem þér hafið mestan ímugust
á: Ameríkumenn, Belgar, Eng-
lendingar, Gyðingar, Júgóslav-
ar, Kínverjar, Rússar, Spánverj-
ar, Svisslendingar, Þjóðverjar.“
Svörin (sjá töflu I hér á eftir)
sýna ekki verulegan mun á
bændum og verkamönnum. Önn-
ur spurningin var þannig, að