Læknaneminn


Læknaneminn - 01.10.1996, Side 32

Læknaneminn - 01.10.1996, Side 32
Meðferð gigtsjúkdóma: Fyrri hluti aðalhjálparhella og stuðningsaðili sjúklingsins. Hann ' leiðir sjúklinginn í gegnum ferlið til bætts líkamsá- stands, frá aumum og stífum vöðvum til mýkri og teygjanlegri vöðva, og síðar til sterkari vöðva. Hann hvetur sjúklinginn til dáða og kennir honum réttar æf- ingar. Mikilvægt er að fara ekki of geyst í þjálfuninni og aðlaga æfmgaprógrammið að þörfum einstaklings- ins. Segja þarf sjúklingnum að bati komi hægt, taki marga mánuði, og leggja áherslu á að hann missi ekki þolinmæðina. Eftir að sjúkraþjálfun og formlegri lík- amsþjálfun lýkur er nauðsynlegt að sjúklingurinn haldi áfram að stunda reglubundna líkamsrækt. 6. SVEFNLEYSI. Um 65% sjúklinga kvarta yfir ófullnægjandi svefni. Svefnleysi getur bæði verið orsök og afleiðing verkja- vandamála: Verkir halda vöku fyrir sjúklingnum en einnig eykur lélegur svefn næmi fyrir sársauka. Að laga svefntruflanir er því eitt af megin hlutverkum læknis- ins. Læknirinn þarf að benda sjúklingnum á þætti sem gera svefnskilyrði ýmist betri eða verri (sjá töflu VI). Notkun þríhringlaga geðdeyfðarlyíja fyrir svefn gefur ágæta raun. Þessi lyf dýpka svefninn og draga úr verkj- um hjá vefjagigtarsjúklingum (42). Mest reynsla er af notkun amitryptilins og því eðlilegt að prófa það fyrst en nota önnur þríhringja geðdeyfðarlyf ef amitryptilin þolist eltki eða gagnast ekki. Upphafs skammtur er 1/2 til 1 tafla (25 mg) klukkustund fyrir svefn en skammt- urinn er aukinn upp í 2 töflur og síðar 3 töflur ef nauð- syn krefur til að laga svefn, svo framarlega sem lyfið þolist. Ef næturverkir eru áberandi lcvörtun kæmi til greina að gefa bólgueyðandi gigtarlyf fyrir svefn eða T. parkodin 2x1 fyrir svefn. Ef kvíði virðist hamla svefni getur þurft að gefa kvíðastillandi lyf. 7. VERKIR. Verkir svara oft illa lyfjameðferð. Rétt er að reyna paracetamól og síðan bólgueyðandi gigtarlyf en halda annarri verkjalyfjameðferð í lágmarki. Sprautumeðferð í eymslapunkta gagnast stundum, einkum ef um er að ræða fáa punkta á afmörkuðu svæði. Líta ber á sprautu- meðferð sem stuðningsmeðferð við önnur meðferðar- form og æskilegt er að halda sprautugjöfum í lágmarki. 8. FÉLAGSLEG VANDAMÁL. Félagsleg vandamál eru algeng hjá einstaklingum með vefjagigt og þau auka á streitu og hamla bata. Langvarandi veikindi sjúldingsins geta skapað vanda- mál í hjónabandi og fjölskyldu. Margir sjúklingar verða fyrir tekjumissi eða missa atvinnu vegna veikinda sinna. Aðrir sjúklingar þrauka í vinnu sem stundum krefst mikils líkamlegs álags eða felur í sér síendurteknar hreyfmgar og er því óholl fyrir þá og hamlar bata. 3. KRISTALLAGIGT Margar tegundir kristalla geta myndast í liðvökva og í sumum tilfellum framkallað bólgusvörun. Liðbólgur sjást þó einkum í tengslum við þvagsýrukristalla- og kalsium pyrofosfat kristallamyndun. Þvagsýrtigigt í þvagsýrugigt hefur orðið útfelling á þvagsýru í lið- vökva. Þvagsýrukristallarnir koma af stað bólguferli þar sem kleyfkjarna hvít blóðkorn gegna lykilhlutverki. Meðferð á bráðu þvagsýrugigtarkasti miðast að því að annað hvort hindra losun bólguhvetjandi efna úr hvít- um blóðkornum (colchicine) eða að andhæfa verkun þessarra efna (bólgueyðandi gigtarlyf). Meðferð á bráðri þvagsýrugigt: 1. Bólguevðandi gigtarlvf. Þessi lyf bloldca cycloox- igenasa og draga með því úr losun á bólguhvetjandi prostaglandinum (þ.á.m. PG-E2). Þau eru ákjósanleg í meðferð á þvagsýrugigt því lyfin dempa bæði liðbólg- una og liðverkinn. Bráð þvagsýrugigtarköst einkennast af hratt vaxandi bólgu með roða, hita og svæsnum verk. Sjúklingurinn getur verið frá af kvölum. Við val á bólgueyðandi gigtarlyfi er heppilegast að velja lyf sem er kröffugt og frásogast hratt þannig að há blóðþéttni næst skjótt (tafla II). Indometasín uppfyllir þessi skil- yrði og er vinsælasta lyfið í meðferð á bráðri þvagsýru- gigt. Venjulegur skammtur af indometasíni er 50mg x 3 en í svæsnum tilfellum er hægt að gefa tvöfaldan slcammt í byrjun (100 mg) og síðan 50 mg x 3 á dag. Ibuprofen og hraðverkandi diclofenac (Voltaren rapid- R) ná einnig fljótt hárri blóðþéttni en eru heldur veik- ari lyf. Piroxicam og naproxen eru lengur að frásogast og ætti síður að nota í bráðu kasti, en nýtast betur í við- haldsmeðferð þar sem helmingunartími er langur. Bólgueyðandi gigtarlyf eru kjörlyf í meðferð á bráðri þvagsýrugigt hjá ungu fólki en hjá öldruðum er umtals- verð áhætta fylgjandi notkun þeirra og ber að nota þau af varkárni. LÆKNANEMINN 28 2. tbl. 1996, 49. árg.
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Læknaneminn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Læknaneminn
https://timarit.is/publication/1885

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.