Læknaneminn


Læknaneminn - 01.10.1996, Page 32

Læknaneminn - 01.10.1996, Page 32
Meðferð gigtsjúkdóma: Fyrri hluti aðalhjálparhella og stuðningsaðili sjúklingsins. Hann ' leiðir sjúklinginn í gegnum ferlið til bætts líkamsá- stands, frá aumum og stífum vöðvum til mýkri og teygjanlegri vöðva, og síðar til sterkari vöðva. Hann hvetur sjúklinginn til dáða og kennir honum réttar æf- ingar. Mikilvægt er að fara ekki of geyst í þjálfuninni og aðlaga æfmgaprógrammið að þörfum einstaklings- ins. Segja þarf sjúklingnum að bati komi hægt, taki marga mánuði, og leggja áherslu á að hann missi ekki þolinmæðina. Eftir að sjúkraþjálfun og formlegri lík- amsþjálfun lýkur er nauðsynlegt að sjúklingurinn haldi áfram að stunda reglubundna líkamsrækt. 6. SVEFNLEYSI. Um 65% sjúklinga kvarta yfir ófullnægjandi svefni. Svefnleysi getur bæði verið orsök og afleiðing verkja- vandamála: Verkir halda vöku fyrir sjúklingnum en einnig eykur lélegur svefn næmi fyrir sársauka. Að laga svefntruflanir er því eitt af megin hlutverkum læknis- ins. Læknirinn þarf að benda sjúklingnum á þætti sem gera svefnskilyrði ýmist betri eða verri (sjá töflu VI). Notkun þríhringlaga geðdeyfðarlyíja fyrir svefn gefur ágæta raun. Þessi lyf dýpka svefninn og draga úr verkj- um hjá vefjagigtarsjúklingum (42). Mest reynsla er af notkun amitryptilins og því eðlilegt að prófa það fyrst en nota önnur þríhringja geðdeyfðarlyf ef amitryptilin þolist eltki eða gagnast ekki. Upphafs skammtur er 1/2 til 1 tafla (25 mg) klukkustund fyrir svefn en skammt- urinn er aukinn upp í 2 töflur og síðar 3 töflur ef nauð- syn krefur til að laga svefn, svo framarlega sem lyfið þolist. Ef næturverkir eru áberandi lcvörtun kæmi til greina að gefa bólgueyðandi gigtarlyf fyrir svefn eða T. parkodin 2x1 fyrir svefn. Ef kvíði virðist hamla svefni getur þurft að gefa kvíðastillandi lyf. 7. VERKIR. Verkir svara oft illa lyfjameðferð. Rétt er að reyna paracetamól og síðan bólgueyðandi gigtarlyf en halda annarri verkjalyfjameðferð í lágmarki. Sprautumeðferð í eymslapunkta gagnast stundum, einkum ef um er að ræða fáa punkta á afmörkuðu svæði. Líta ber á sprautu- meðferð sem stuðningsmeðferð við önnur meðferðar- form og æskilegt er að halda sprautugjöfum í lágmarki. 8. FÉLAGSLEG VANDAMÁL. Félagsleg vandamál eru algeng hjá einstaklingum með vefjagigt og þau auka á streitu og hamla bata. Langvarandi veikindi sjúldingsins geta skapað vanda- mál í hjónabandi og fjölskyldu. Margir sjúklingar verða fyrir tekjumissi eða missa atvinnu vegna veikinda sinna. Aðrir sjúklingar þrauka í vinnu sem stundum krefst mikils líkamlegs álags eða felur í sér síendurteknar hreyfmgar og er því óholl fyrir þá og hamlar bata. 3. KRISTALLAGIGT Margar tegundir kristalla geta myndast í liðvökva og í sumum tilfellum framkallað bólgusvörun. Liðbólgur sjást þó einkum í tengslum við þvagsýrukristalla- og kalsium pyrofosfat kristallamyndun. Þvagsýrtigigt í þvagsýrugigt hefur orðið útfelling á þvagsýru í lið- vökva. Þvagsýrukristallarnir koma af stað bólguferli þar sem kleyfkjarna hvít blóðkorn gegna lykilhlutverki. Meðferð á bráðu þvagsýrugigtarkasti miðast að því að annað hvort hindra losun bólguhvetjandi efna úr hvít- um blóðkornum (colchicine) eða að andhæfa verkun þessarra efna (bólgueyðandi gigtarlyf). Meðferð á bráðri þvagsýrugigt: 1. Bólguevðandi gigtarlvf. Þessi lyf bloldca cycloox- igenasa og draga með því úr losun á bólguhvetjandi prostaglandinum (þ.á.m. PG-E2). Þau eru ákjósanleg í meðferð á þvagsýrugigt því lyfin dempa bæði liðbólg- una og liðverkinn. Bráð þvagsýrugigtarköst einkennast af hratt vaxandi bólgu með roða, hita og svæsnum verk. Sjúklingurinn getur verið frá af kvölum. Við val á bólgueyðandi gigtarlyfi er heppilegast að velja lyf sem er kröffugt og frásogast hratt þannig að há blóðþéttni næst skjótt (tafla II). Indometasín uppfyllir þessi skil- yrði og er vinsælasta lyfið í meðferð á bráðri þvagsýru- gigt. Venjulegur skammtur af indometasíni er 50mg x 3 en í svæsnum tilfellum er hægt að gefa tvöfaldan slcammt í byrjun (100 mg) og síðan 50 mg x 3 á dag. Ibuprofen og hraðverkandi diclofenac (Voltaren rapid- R) ná einnig fljótt hárri blóðþéttni en eru heldur veik- ari lyf. Piroxicam og naproxen eru lengur að frásogast og ætti síður að nota í bráðu kasti, en nýtast betur í við- haldsmeðferð þar sem helmingunartími er langur. Bólgueyðandi gigtarlyf eru kjörlyf í meðferð á bráðri þvagsýrugigt hjá ungu fólki en hjá öldruðum er umtals- verð áhætta fylgjandi notkun þeirra og ber að nota þau af varkárni. LÆKNANEMINN 28 2. tbl. 1996, 49. árg.
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132

x

Læknaneminn

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Læknaneminn
https://timarit.is/publication/1885

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.