Læknaneminn


Læknaneminn - 01.10.1996, Blaðsíða 101

Læknaneminn - 01.10.1996, Blaðsíða 101
Rannsóknarverkefni 4. árs læknanema, útdrættir Alls varð 221 auga fyrir alvarlegum augnáverka á tímabil- inu. Við útskrift voru einungis 69 (31%) augnanna með eðlilega sjón. Efnisskil: Alvarlegum augnslysum hjá fullorðnum á Is- landi fjölgar milli fyrra og seinna tímabilsins í rannsókninni. Helsta orsökin er vinnuslys og eru ungir karlmenn í iðnaðar- stétt þar einkum í áhættuhópi. Iþróttaslysum fjölgar einnig milli tímabilanna tveggja. Notkun viðeigandi hlífðarbúnað- ar var mjög ábótavant hjá þeim er slösuðust. Greinilegt er að hefja verður aðgerðir til að sporna við augnslysum hjá full- orðnum á Islandi. Lyfhrif flúcónazóls, itracónazóls og amphótericin-B á Candida Riörg Þuríður Magnúsdóttir1. Sigríður Björnsdóttir', Helga Erlendsdóttir2, Sigurður Guðmundsson2. 'LHÍ, 2Sýklarannsóknadeild Landspítalans. Inngangur: Sýkingar af völdum Candida stofna hafa farið vaxandi hérlendis undanfarin ár eins og í nálægum löndum. Flúcónazól, itracónazól ásamt amphótericin-B (amp-B) eru kjörmeðferð við Candidasýkingum. E-test® á Candida er ný aðferð til að meta lágmarksheftistyrk gegn lyfjum og hefur reynst mjög áþekk hefðbundinni þynningaraðferð. Eftir- virkni lyfja (postantibiotic effect, PAE) er skilgreind sem hömlun á vexti sýlda eftir að lyf er horfið af sýkingarstað og gefur möguleika á að gefa lyfið með lengra skammtabili en áður en með sama árangri og hugsanlega færri hjáverkunum. Ekki eru til upplýsingar um eftirvirkni triazollyfjanna, flucónazóls og itracónazóls gegn Candida, amp-B veldur hins vegar eftirvirkni gegn Candida. Þegar hlutfall af lágmarks- heftistyrk hægir á vexti sýkilsins kallast það letjandi þéttni (sub-MIC). Aðferðir: Lágmarksheftistyrkur itracónazóls, flucónazóls og amp-B á sex Candida stofna (C. glabrata, C. krusei, C. parapsilosis og þrír stofnar C. albicans) var fundinn með því að bera saman E-test® og þynningaraðferð. Athuguð var eft- irvirkni in vitro þessara sömu lyfja á þrjá stofna Candida út frá mismunandi verkunartíma lyfjanna og margfeldi af lág- marksheftistyrk. Lyfjunum var beitt í þéttninni 1-8*MIC í 1-4 klst. Þau síðan fjarðlægð með síun (0,7pm Millipore) og þynningum. Fyrir þessa sömu þrjá stofna voru áhrif letjandi þéttni þessara þriggja lyfja athuguð. Að lokum var áhrif letj- andi þéttni itracónazóls athuguð á aðra tvo staðlaða og fimm kliníska stofna C. Niðurstöður: Samsvörun milli E-test® og þynninarað- ferðar var 72% miðað við eitt þynningarfrávik. Marktæk eftirvirkni fékkst fyrir amp-B, en engin fyrir itracónazól eða flucónazól. Amp-B olli langri og þéttniháðri eftirvirkni gegn Candida eða frá 2-15 klst. Lítið eða ekkert in vitro dráp eft- ir 1-4 klst virkni af völdum flúcónazóls og itracónazóls, en mikið þéttniháð dráp eftir amp-B (1-4 loglO cfu/ml). Þrátt fyrir að engin eftirvirkni fengist fyrir itracónazól var hægt að sýna fram á að hægt er að letja vaxtahraða C.albicans (ATCC 24433 og 10231) ásamt þeim klinísku stofnum sem prófaðir voru með því að nota styrk itracónazóls allt niður í 1/20 af lágmarksheftistyrk. Letjandi þéttni fékkst hins vegar eltki hjá C.alb 90029 eða C.krusei. Alyktun: Þar sem engin eftirvirkni féklcst fyrir flúcónazól og itracónazól virðist það varla skipta máli klíniskt séð en þar sem löng eftirvirkni fékkst fyrir amp-B hefur það líklega þýð- ingu fyrir notkun Iyfsins klinískt. Letjandi þéttni hefur klinískt gildi á sama hátt og eftirvirkni þar sem Iyfið heldur áfram að hamla vexti sýkilsins þrátt fyrir að styrkur þess sé undir lágmarksheftistyrk og því hægt að lengja bil milli gjafa lyfsins. Hins vegar er ávallt erfitt að heimfæra in vitro rann- sóknir yfir á in vivo og því ekki hægt að fullyrða um kliniskt gildi letjandi þéttni nema frekari rannsóknir verði gerðar. Mælingar á Ubiquinone, CoQlO í blóði og vöðvum - samanburður á vefjagigtar- sjúklingum og viðmiðunarbópi Biörg Þorsteinsdóttir1. Sigrún Rafnsdóttir2, Árni J. Geirsson3, Sigurður V. Sigurjónsson4 og Matthías Kjeld2. 'LHl, "Rannsóknarstofa í blóðmeinafræði, ’Gigtardeild Lsp 4Röntgendeild Lsp. Inngangur: Þróuð var aðferð til mælingar á ubiquinone eða coenzymeQlO í blóði. Efnið er isopreneafleiða og hefur mikilvægu hlutverki að gegna í orkubúskap frumunnar sem rafeindaferja á milli NADH-dehydrogenasa og b-ci complex- ins í öndunarkeðju hvatberanna. Styrkur CoQlO í himnu hvatberanna hefur reynst vera nálægt Michaelis-Menten fasta fyrir hvarfið sem það gengur inn í og því geta sveiflur í styrk þess haft afgerandi áhrif á virkni öndunarkeðjunnar og þar með myndun orkuríkra fosfata. Andoxunareiginleikar efnis- ins eru einnig taldir mikilvægir ti lað vernda frumuhimnur fyrir skemmdum af völdum súrefnisstalœinda. CoQl 0 ferð- ast um í lípópróteinum í blóði og er þar talið endurmynda °°-tocopherol sem er mikilvægt andoxunarefni. Vefjagigt er sjúkdómur sem einkennist af útbreiddum stoð- kerfisverkjum og minnkuðum vöðvakrafti. ATP og súrefnis- þéttni hafa mælst lækkuð í vöðvum þessara sjúklinga. Þá sýna vöðvafrumur merki um ósértækar hrörnunarbreytingar. Rannsóknir á CoQlO og klínísku mikilvægi þess eru til- tölulegar nýjar af nálinni. Það hefur meðal annars verið reynt við meðhöndlun á hjartabilun og lactic acidosis í meðfædd- um hvatberagöllum. Niðurstöður slíkra rannsókna eru eldd einhlítar. Tilgangur þessarar rannsóknar var að bera saman CoQl 0 hjá vefjagigtarsjúklingum og viðmiðum. Efni og aðferðir: Aðferðin sem var þróuð og prófuð á 50 LÆKNANEMINN 91 2. tbl. 1996, 49. árg.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Læknaneminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Læknaneminn
https://timarit.is/publication/1885

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.