Úrval - 01.03.1964, Qupperneq 72

62
ÚRVAI.
Þegar hlóðið hefur þannig
fengið nýtt magn súrefnis, er
það reiðubúið til þess að hefja
nýja hringrás um líkamann. Það
streymir frá lungunum til hjart-
ans, og þaðan er því dælt aftur
út í slagæðarnar, svo að sér-
hver hluti likamans, allt frá
hvirfli til ilja, geti fengið jmð
súrefni, sem hann verður að fá,
ef hann á að halda áfram að
lifa.
Menn ættu að gera sitt ýtrasta
til þess að gera lungunum fært
að vinna starf sitt vel, en slíkt
er ekki mögulegt, ef joeir sjá
ekki um, að þau fái nægilegt
magn af fersku lofti. Góð loft-
ræsting er því eitt fyrsta skil-
yrðið fyrir góðri heilsu.
Því má segja, að það borgi sig
sannarlega að reyna að hindra,
að m'aður fái kvef. Einkum
borgar slíkt sig, ef mikil kvef-
pest gengur, en það merkir, að
óæskilegir gerlar tímgist og
blómgist billjónum saman í hálsi
og nefi annarra. Því skaltu gefa
gott fordæmi og bregða ein-
hverju fyrir vitin, þegar þú
hóstar eða hnerrar í nálægð ann-
arra.
Hósti er varnaðarráðstöfun til
þes að losa lungun við skaðvæn-
leg, ertandi efni og öll efni,
sem hindra góða loftrás. Hnerr-
ar eru sams konar fyrirbrigði,
hvað nefið snertir.
Fyrst vil ég minna á hina
töluvert einföldu tegund kvefs,
sem nefnd er „höfuðkvef“ (eða
nefkvef). Þá er mikil útferð úr
nefi, og getur útferðin þykknað
og orðið að Ijótum hor. Renni
eitthvað af honum úr nefinu
niður i munnhol, líkt og fyrir
getur komið, ertir slíkt hálsinn,
og þetfa hefur hósta i för með
sér. í 9 af 10 tilfellum álitur
hinn kvefaði þá, að hann hafi
fengið lungnakvef (bronchitis,
berknakvef), þótt svo sé ekki í
raun og veru. Mæti kalla slikt
slímhúðarþrota eða kvef í efri
hluta öndunarfæra.
Um er að ræða ýmsar ein-
faldar aðferðir til hjálpar. Sé
eitthvað heitt lagt við staðinn,
eykur slíkt blóðrásina, en það
hjálpar ekki aðeins tlil þess
að losa um og minnka stífluna,
heldur dregur það þangað auk-
ið magn blóðkorna, sem eru
vörn líkamans gegn sýklum.
Sé hálsinn skolaður úr heit-
um vökva og honum haldið þar
nokkra stund (þ. e. ekki rennt
niður), mun slíkt hita efri hluta
nefs og háls. Súpið þvi á eins
heitu vatni og þér getið. í eitt
vatnsglas ætti að bæta hálfri
teskeið af venjulegu salti. Þetta
er mjög gagnlegur heitur skol-
vökvi. Eigi að takast að ná til
annarra hluta hinna efri loft-
gangna, er gott að anda að sér