Úrval - 01.03.1964, Side 128

118
ÚRVAL
lýst hinum furðulegustu upp-
finningum, en höfundunum hefði
verið fyllilega óhætt að hafa
spádómsfrestinn mun styttri,
þvi að allar þær uppfinningar
eru nú orðnar okkur harla hvers-
dagslegar i notkun.
„Á 28. öld“, nefnist vísinda-
reyfari eftir Lilith Lorraine,
sem út kom árið 1930. Þar er
sagt frá farartækjum, sem liðu
lágt og mjúklega ofar strætum,
hlaðin farþegum, eins og sú
tækni, sem hélt þeim uppi, stork-
aði öllu þyngdarlögmáli. Þau
farartæki eru þegar smiðuð -—
svifbílarnir og svifdrekarnir
svonefndu.
Orðið „rafeindatækni" birtist
fyrst í orðabókum fyrir tæpum
áratug, og það er ekki öllu lengra
síðan að höfundar vísindareif-
aranna tóku það sér i munn.
Engu að siður var það löngu
áður, að þeir tóku að lýsa upp-
finningum, sem þeir töldu byggj-
ast á rafmagni, sökum þess að
annað orð um þá orku ver þá
ekki þekkt, en var þó þannig
lýst, að þar hlaut rafeindatækn-
in að vera að verki, og má þvi
segja, að þeir hafi tekið hana
i þjónustu sina, áður en þeir
vissu af henni.
Á stundum gáfu þeir þessari
dularfullu orku eitthvert annað
nafn. Þannig er það til dæmis
í visindareyfara Bufwer Lytt-
ons, „Sá kynstofn, sem kemur“,
en hann er saminn árið 1871.
Sá kynstofn, sem þar er lýst,
er háþróaður. Hefur hann með-
al annars tekið orku, sem „Vril-
ya“ nefnist, í þjónustu sina og
knýr með henni gervimenn,
sem leysa af hendi flest störf,
sjálfvirk veðurathuganatæki og
tæki, sem flytja hugsanir manna.
Árið 1893 reit Ambrose Bierce
visindareyfarann, „Ofjarl Mox-
ons“, þar sem segir frá gervi-
manni, sem tefldi skák af frá-
bærri snilld og gerðist svo mann-
legur, að þegar uppfinningamað-
urinn sneri samt sem áður á
hann i skákinni og mátaði hann,
reiddist hann svo ákaflega, að
hann drap skapara sinn.
I vísindareyfara þeirra Ed-
wards E. Smiths og Lees H.
Garbys, „The Skylark of Space“,
árið 1928, segir frá „rafmagns“-
tæki, sem kennir tungumál á
þann hátt, að það breytir hugs-
anasveiflum i heilanum. Vitan-
lega hlyti þar að vera um raf-
eindatækni að ræða, og eins er
það um vélina í sögu Sir Arth-
urs Conan Doyle „The Disinte-
gration Machine“, 1929, og rit-
vélina, sem skrifar það, sem
henni er lesið fyrir, i vísinda
reifara Otfrid Von Hansteins,
„Eyjan Utopia“, árið 1931.
Það kemur á daginn, að þær
uppfinningar eru teljandi, sem