Úrval - 01.09.1964, Qupperneq 16

Úrval - 01.09.1964, Qupperneq 16
14 ÚRVAL ið sé oft ekki sárara en tann- pína,“ ritar Ernest Hemingway. Öll læknisfræðiþekking virð- ist benda til þess, að dánartil- finningin sé áþekkust þvi að sofna. Og fyrir þann, sem tekur dauðanum eins og þjónustu við hugsjón, eða endi á ævistarfi, getur hann verið blessunarrík- ur. Það væri auðveldara að taka honum af fúsu geði, ef vér viss- um að vér hefðum gert skyldu vora i lífinu. Ennfremur mundi afneitun veraldargæða og viðskilnaður- inn við ástvinina valda oss minni dapurleika, ef vér værum oss þess meðvitandi að vér létum eftir oss arfleifð ástar, sköpun- ar, góðvilja, réttsýni og hug- sjóna. „Látum oss vera skáld lífs vors,“ sagði heimspeking- urinn Ortega y Gasset, „með því að skapa lífi voru hinn Ijúfa hrynjanda innblásins dauða.“ En verstur er óttinn við hið ókunna, líkt og myrkfælnin í barnæsku. Leysist lífsfrymi vort einfaldlega upp í sín uppruna- legu frumefni og liverfur út í al- heiminn, eða heldur hin marg- breytilega myndabók, sem vér nefnum meðvitund, áfram að vera til? Carl Gustav Jung sagði: „Úrslitaspurning mannsins er þessi: Á liann skylt við nokkuð, sem er eilíft?Því að aðeins ef vér vitum, að það sem allt á veltur sé eilift, getum vér forðazt að beina áhuga vorum ag athygli að hégómlegum hlutum, og keppa að alls konar takmörkum, sem hafa ekkert raunverulegt gildi.“ Það kynni að hjálpa til að eyða ótta vorum að minnast þess, að ef vér værum gædd með- vitund fyrir fæðingu, myndum vér að líkindum finna til sama óttans við hið ókunna er vér yfirgefum skuggaveröld móður- lífsins, þar sem ríkir friður, þögn og myrkur og komum út í bjarta veröld lífsins, með há- vaða sínum, þys og kulda. Vér ættum að kunna að flytjast inn í óþekkta veröld dauðans á sama hátt og inn í lífið í fæð- ingunni, ekki sízt sökum þess, að er vér deyjum höfum vér það umfram að hafa lifað, að hafa fjársjóð minninganna — um aflokin verkefni, um kær- leika og blíðu, um uppfylltar skyldur vorar við ást og göfug- lyndi. Vér leggjum rækt við vilja vorn til að lifa, en því miður vanrækjum vér að leggja rækt við vilja vorn til að deyja á réttan hátt. Vér æskjum dauðans aðeins á augnablikum svörtustu örvæntingar eða ákafrar gleði.Ef vér yrðum að líta á það sem líf- eðlisfræðilega nauðsyn, líkt og hungur og þorsta, mundum vér
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72
Qupperneq 73
Qupperneq 74
Qupperneq 75
Qupperneq 76
Qupperneq 77
Qupperneq 78
Qupperneq 79
Qupperneq 80
Qupperneq 81
Qupperneq 82
Qupperneq 83
Qupperneq 84
Qupperneq 85
Qupperneq 86
Qupperneq 87
Qupperneq 88
Qupperneq 89
Qupperneq 90
Qupperneq 91
Qupperneq 92
Qupperneq 93
Qupperneq 94
Qupperneq 95
Qupperneq 96
Qupperneq 97
Qupperneq 98
Qupperneq 99
Qupperneq 100
Qupperneq 101
Qupperneq 102
Qupperneq 103
Qupperneq 104
Qupperneq 105
Qupperneq 106
Qupperneq 107
Qupperneq 108
Qupperneq 109
Qupperneq 110
Qupperneq 111
Qupperneq 112
Qupperneq 113
Qupperneq 114
Qupperneq 115
Qupperneq 116
Qupperneq 117
Qupperneq 118
Qupperneq 119
Qupperneq 120
Qupperneq 121
Qupperneq 122
Qupperneq 123
Qupperneq 124
Qupperneq 125
Qupperneq 126
Qupperneq 127
Qupperneq 128
Qupperneq 129
Qupperneq 130
Qupperneq 131
Qupperneq 132
Qupperneq 133
Qupperneq 134
Qupperneq 135
Qupperneq 136
Qupperneq 137
Qupperneq 138
Qupperneq 139
Qupperneq 140
Qupperneq 141
Qupperneq 142
Qupperneq 143
Qupperneq 144
Qupperneq 145
Qupperneq 146
Qupperneq 147
Qupperneq 148
Qupperneq 149
Qupperneq 150
Qupperneq 151
Qupperneq 152
Qupperneq 153
Qupperneq 154
Qupperneq 155
Qupperneq 156
Qupperneq 157
Qupperneq 158
Qupperneq 159
Qupperneq 160
Qupperneq 161
Qupperneq 162
Qupperneq 163
Qupperneq 164

x

Úrval

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.