Úrval - 01.05.1965, Side 46

44
ÚRVAL
arnefnda — kemst hún að raun um
hvað hún getur og hvað hún getur
ekki. Hverjum henni geðjast að og
hvern henni líkar ekki við.
Hverskonar mann hún getur hugs-
að sér að elska og hvaða manngerð
henni er heppilegast að forðast.
Hún lærir að sníða þarfir sínar
við félagsskap sinn og hvernig hún
á að ná þeim árangri sem hún vill.
Hún kemst að raun um, hvað í
uppeldi hennar hæfir henni sem
sjálfstæðri persónu, og hverju er
bezt að kasta fyrir róða. Og er þessi
þróun heldur áfram í góðu sam-
ræmi, án mikilla sárinda eða þenslu
á nokkrum einum aðalþætti þrosk-
ans, er telpan orðin að konu, ó-
háðri foreldravaldinu að svo miklu
leyti, að hún getur farið sínar eig-
in leiðir, ábyrg manneskja, reiðu-
búin að standa augliti til auglits
við heim hinna fullorðnu.
Þessi þroskakeðja verður varla
mæld í árum. Hjá öðrum tcgund-
um þessa heims er tilkoma kyn-
þroskans lok vaxtarskeiðsins. Hjá
manneskjunum er sambærilegt stig
aðeins upphaf miklu lengri breyt-
inga. Likamlega getur telpa orðið
að konu tólf til fjórtán ára gömul,
en að ná fullum þroska mannlegs
einstaklings getur kostað leit heillr-
ar ævi.

Enrico Caruso sá alveg rautt, þegar hann áleit, að einhver með-
söngvara hans væri að reyna að „stela“ atriði frá honum. Eitt sinn
söng hann með sópransöngkonu, er gerði allt sem hún gat til þess að
draga að sér athygli á leiksviðinu. Þegar hún söng hæstu tónana,
opnaði hún faðm sinn á leikrænan hátt með glæsilegum tilburðum.
Kvöld eitt ákvað Caruso að binda endi á þessa tilburði hennar. Þegar
hún var hálfnuð með aríuna, lagði hann egg í lófa hennar, en hún
hafði þá einmitt teygt hendurnar fram og sneri lófunum upp. Hún
var svo niðursokkin í sólósöng sinn, að hún tók alls ekkert eftir Þessu,
og augnabliki síðar neri hún saman hendur sínar með krampakenndu
taki til þess að auka áhrifin' af söng sínum.
Það, sem á eftir fylgdi, var sannkölluð martröð hvers söngvara.
Það byrjaði að leka úr sundurkrömdu egginu niður á gólfið. Hún fyllt-
ist skelfingu, er hún leit niður á hendur sér. Það var auðvitað úti-
lokað fyrir hana að breiða út faðminn svona á sig komin. Hún flýtti
sér að ljúka aríunni og flúði síðan út af leiksviðinu. Þaðan í frá söng
hún án alls leikaraskapar, í hvert sinn er hún kom fram með Caruso.
E. E. Edgar
Hugsið ykkur bara, hversu miklu magni af köldu vatni hefur verið
skvett yfir hugsjónir mannkynsins með þessum orðum: „Það er ekki
hægt að breyta mannlegu eðli.“
Dr. Ralph Sockman