Úrval - 01.05.1965, Blaðsíða 108

106
ÚRVAL
á asna, skrýddum lifrauðu áklæði.
Til þess að selja eintök sin
af Herópinu, fékk hann lánaða
borðbjöllu og gekk um göturnar
bringjandi bjöllunni. Annar mað-
ur var ávallt, er hann talaði á sam-
komum, í rauðri peysu, og var á
brjósti hennar skjaldarmerki Hjálp-
ræðishersins, en á bakinu stóð rit-
að: „Djöfullinn er lygari.“ Ungar
stúlkur i Austurlundúnuin drógu
að meiri mannfjölda en áður hafði
sézt þar, með því að ganga i fylk-
ingu um göturnar — samkvæmt
uppástungu Booths klæddar
náttkjólum utan yfir einkennis-
búningunuin.
Jafnvel Bramwell sigraðist á
feimni sinni og dró að inannfjölda
á þann hátt, að predika yfir hatt-
inu sínum með þögulum látbragðs-
leik, eða hann reis upp úr líkkistu
sem borin var af sex mönnum og
sagði fram hina frægu setningu
Páls postula: „Ó dauði, hvar er
broddur þinn?“
Þetta fólk var ekki bara trúðar,
sem ekki liafði annan tilgang en
að sníkja og safna peningum. .Tafn-
skjótt og það hafði dregið að sér
mannfjöldann rneð trúðlátum sín-
um, gerðist það eldheitir málsvar-
ar réttlætisins og friðþægingar við
föðurinn á himnum.
FAEIfí í FÖTIN ÞEIRRA
Ekki leið á löngu þar til trúhoðs-
áhugi Booths bar Hjálpræðisherinn
út yfir höfin. Framvarðarstöðvum
var komið á fót í Bandaríkjunum,
Kanada og Ástralíu. Og Kate, elzta
dóttir .Booths „hóf hernaðinn“ í
eigin persónu í Frakklandi, þar
sem ólík menning og viðhorf lögðu
fyrir hana margar gildrur. í ákafa
sínum að hleypa af stokkunum
frönsku Herópi, hafði Kate t. d.
komizt að þeirri niðurstöðu, að kær-
leiki hersins til hinna snauðu
kæmi ágætlega fram með því að
gefa blaðinu nafnið Amour (ást,
kærleikur). En á síðustu stundu
var henni ráðið frá þvi. Það mundi
vissulega valda misskilningi, ef
snotur stúlka, eins og hún, gengi
um breiðstrætin, hrópandi „Amour
un sou“ (ást á eitt sou (=%o úr
í'ranka)). Hún flýtti sér að breyta
nafninu i En Avant (Áfram).
Að lokum hafði Hjálpræðisher
verið stofnaður i því nær öllum
löndum Evrópu og í Vesturheimi
— en þau höfðu öll verið kristin
áður. En sterlcasta sönnunin fyrir
áhrifamætti Hersins var sú, þegar
ákveðið var árið 1882, að hætta á
að stofna til hernaðar jafnvel meðal
múhameðstrúarmanna og búdda-
trúarmanna á Indlandi.
„Minnizt þess að svo kann að
fara, að þið verðið algerlega ein-
inana,“ segir i orðsendingu sem
dreift var meðal sjálfboðaliða i
Tndlandi. „f þorpunum megið þið
búast við að hafa alls engin hús-
gögn. Þið munið verða að læra að
elda eins og Indverjar gera, og
þvo föt ykkar við ána ásamt þeim.
Þið verðið um alla eilífð að láta
að baki allar enskar hugmyndir
ykkar og siðvenjur.“
Booth setti þetta fram á jafnvel
enn gagnorðari liátt i síðustu fyrir-
skipunum sínum til Fredericks
Tuckers majors, foringja Indverska
trúboðsins. „Farið í fötin þeirra,