Úrval - 01.11.1965, Blaðsíða 97

ÓGLEYMANLEG KONA
95
Aldrei man ég þó að Nónu svo mikið
sem stykki bros að myrkfælni minni.
En oft var það, ef hún vissi af mér
utandyra eftir að farið var að
dimma, að hún kom fram í bæjar-
dyrnar og leit út, þóttist vera að
gá til veðurs eða eitthvað þess hátt-
ar, því að hún vissi, að ég skamm-
aðist mín fyrir heigulsháttinn. Urð-
um við svo samferða í bæinn eins
og fyrir tilviljun. Flestir hefðu nú
í Nónu sporum látið sér nægja að
fylgja mér í bæinn, en ekki Nóna.
Hún mátti ekki til þess hugsa að nið-
urlægja barn. Hún hafði stórt hjarta
hún Nóna.
Ég öfundaði Sverri bróður minn
ákaflega, vegna þess að hann var
algerlega laus við myrkfælni. Hann
gerði það eitt sinn til þess að ganga
fram af mér að fara um kvöld í
brúnamyrkri út í kirkju og sækja
sálmabók af altarinu.
Nóna á Þverá var mikil gæfu-
manneskja. Hún safnaði ekki auði,
sem mölur og ryð fá grandað, en
hún stráði kringum sig auðlegð
hjartans, ef af henni átti hún mikl-
ar gnægtir. Nú er hún búin að hvíla
í gröf sinni á annan áratug. Leiðir
okar skildu þegar ég stálpaðist og
fór frá Þverá. En hún naut þeirrar
hamingju, að hafa barna- og ungl-
ingahóp í kring um sig til hinztu
stundar.
Sagt var um Jón Sigurðsson og
Ingibjörgu konu hans: „Þau áttu
engin börn, en allir fslendingar
voru börn þeirra."
Um Nónu mátti segja: „Hún gekk
öllum börnum, sem voru svo lán-
söm að vera henni samtíða, í móður-
stað.“
Sálfræðingar halda því fram, að fólk, sem stundar einhverja tóm-
stundaiðju, sé ekki líklegt til þess að missa vitið. En þetta gildir ekki
um fólkið, sem þetta sama fólk býr með.
Irish Digest
Það eru einkenni hins óreynda manns að trúa ekki á heppnina.
Jos&ph Conrad
Brezki leikarinn Robert Morley er þekktur fyrir það að láta ekkert
fjáröflunartækifæri ónotað. Öðru hverju heimsækir hann systur sína,
sem býr á sveitabýli suður í Kent. Kemur hann þá jafnan öllum að
óvörum. Likt og siður er þar í héraðinu, hefur hún sett upp stóra aug-
lýsingu við þjóðveginn, þar sem hún auglýsir, að hún selji ýmsar land-
búnaðarafurðir hverjum sem vill. Hún hafði skroppið að heiman um
daginn, og þegar hún kom að afleggjaranum, sem liggur heim að bæn-
um, gerði hún sér grein fyrir þvi, að nú hlyti hinn frægi bróðir hennar
að vera kominn í heimsókn. Á auglýsingaspjaldinu hennar hafði staðið:
„Salat 9 pence, egg 4 sh. 6 pence.“ En nú hafði þessari linu verið bætt
við „Eiginhandaráritanir Robert Morleys 2 shillingar."