Úrval - 01.02.1968, Page 26

24
ÚRVAL
við þann skammtinn, sem ætlaður
var veizlunum og á tveim vikum
minnkuðu reykingar hans um helm-
ing. Þegar hann hafði lagt þennan
hluta reykingavanans að velli, tók
hann til við það, sem honum fannst
erfiðast, en það var að hætta, þeg-
ar hann var að vinnu sinni á skrif-
stofunni. Og nú greip hann til önd-
unaræfinganna til að lina spennuna,
sem af þessu hlauzt. Hann tók einn-
ig til við venjulegar líkamsæfingar,
en það ber öllum læknum saman
um, sem um þessi mál fjalla, að
líkamleg áreynsla sé titt mikilvæg-
asta hjálpartækið til að hætta reyk-
ingum. Og af hverju hjálpa líkams-
æfingar manninum? Af því að þær
minnka spennuna, sem hlýzt af því
að hætta að reykja og þær orsaka
að maðurinn andar dýpra. Líkams-
erfiði hefur og að nokkru ekki
ósvipuð áhrif á taugarnar og nikó-
tín.
Vindlingurinn framkallar ýmis af
þeim áhrifum á líkamann, eins og
adrenatine þegar menn reiðast eða
verða hræddir; hjartslátturinn
eykst, blóðæðarnar dragast saman
og menn verða örari. Þetta er ein
af ástæðunum fyrir því, að reyk-
ingar eru hættulegar hjarta og blóð-
rásinni. Samt finnst reykingamönn-
um að líkami þeirra starfi ekki eðli-
lega, ef þeir hafa ekki tóbakið.
Æfingar, sem stuðla að því, að
einhver þeirra sömu áhrifa náist,
eins og þegar neytt er nikotíns,
hiálpa fótki til að hætta að reykja.
Það getur verið, að hressileg ganga
hringinn í kringum hús þitt sé ekki
alltaf heppilega af ýmsum ástæðum,
en þá geturðu hlaupið á staðnum eða
gert hnébeygjur eða einhverjar aðr-
ar æfingar, sem koma hjartanu til
að stá örar og tungunum til að fyll-
ast lofti.
Ted var auk þess, sem að framan
er sagt ráðlagt, að venja sig á að
anda reyknum ekki eins djúpt að
sér og venja hans var. Þannig gat
hann smávanizt af áhrifunum og
orðið ljóst, að hann gat komizt af
án þeirra.
SÁ „FORFALLNI".
Enn eru ótaldar margar ástæður
fyrir reykingum manna. Dæmi eru
til um fólk, sem veitist, að því er
virðist, ekki erfitt að hætta að
reykja, en gerir það samt ekki, þeg-
ar til kastanna kemur, og það hef-
ur kannski komizt yfir erfiðasta
hjatlann, af því að því finnst að það
sé að tapa gömlum vini. Enda þótt
þetta sé auðvitað blekking, er þetta
fólk háðast vindlingunum allra
manna.
Það er nú svo, að í raun og veru
hefur fótk, sem reykir, varið mörg-
um árum ævi sinnar til að læra að
reykia og nota sér vindtinginn við
öll hugsanleg tækifæri. Þetta fólk,
segja læknarnir, verður á sama hátt
að læra að hætta.
Dr. Fredrickson, sem stjórnar áð-
ur nefndri heilbrigðisstofnun í New
York, sem hjátpar fólki til að hæíta
reykingum, nefnir sem dæmi um
þsssa tegund reykingafólks konu
eina að nafni Mary Sutter. Hún
reykti þrjá pakka á dag, hafði orð-
ið stöðugan hósta og ýmis önnur
merki um lungnasjúkdóm. Henni
var sagt að reykingarnar gætu leitt
til algers heilsuteysis eða jafnvel