Úrval - 01.02.1968, Blaðsíða 112

Úrval - 01.02.1968, Blaðsíða 112
110 ÚRVAL aði á eyju Robinsons, en hinn reyn- ist vera faðir Frjádags. Robinson Kruso finnst hann nú aldeilis hafa eignazt þegna. Spánski sjómaðurinn og faðir Frjádags halda af stað aftur til að reyna að bjarga fleiri föngum úr höndum villimannanna, en þegar þeir eru farnir, siglir enskt skip upp að ströndinni og leggst fyrir akkerum. Báti er róið í land. Rob- inson finnst einhvern veginn að ör- uggara sé að halda sig um stund í felum, enda kemur það á daginn, að þarna er ekki allt með felldu. Átta sjómenn ganga á land og hafa með sér þrjá fanga. Gæzlumenn- irnir ganga til skógar en skilja eftir fangana niðri á ströndinni og Robison og Frjádagur komast að raun um, að hér eru fangað- ir skipstjóri skipsins, fyrsti stýri- maður og einn farþegi, sem verið hafði með skipinu. Robinson Kruso fær þeim öllum vopn í hendur og þeir drepa fyrir- liða uppreisnarmannanna og taka hina höndum. Enn eru þó tuttugu og sex uppreisnarmenn um borð í skipinu. Þegar þeir koma fleiri frá borði til að rannsaka af hverju fé- lagar þeirra komi ekki um borð aftur, lokkar Robinson Kruso þá á brott frá ströndinni, og þeir dreifast um skóginn og eru yfirbugaðir og Robinson Kruso reisir segl og legg- ur í haf til Englands. Hann tekur með sér til minja geitaskinnshúfu sína, regnhlífina, einn af páfagaukum sínum, og gull- ið, sem hann fann um borð í spánska skipinu og kemur það nú í góðar þarfir. Hann segist hafa haldið á brott frá eyjunni í desember 1686 og voru þá liðin tuttugu og átta ár og tveir mánuðir frá því að hann hafði kraflað sig á land. Að lok- inni langri ferð nær hann til Eng- lands ásamt Frjádegi, og Robinson finnst hann vera orðinn svo ókunn- ugur í heiminum, að það sé eins og hann hafi aldrei verið þar. Það er vafamál, hvort nokkur bók hefur komið út í margbreytt- ari eða fleir útgáfum en Robinson Kruso. í einni eða annarri mynd hefur þessi bók verið lifandi lestr- arefni í nærri tvö hundruð og fimmtíu ár. Það hrífast allir með penna Defoes, því að sérhver mað- ur finnur eitthvað af sjálfum sér í Robinson Kruso, eins og höfundur- inn fann sjálfan sig í ævintýrum skozka sjómannsins Alexanders Selkirk, en á þeim byggði hann sögu sína. Enda þótt öll bókinn sé ákaflega löng, þá veldur hinn einfaldi stíll Defoes því, að hún er mjög auð- veld aflestrar. Þessi einfaldi stíll ásamt áhuga manna fyrir lífi á ó- byggðri eyju og hinni eilífu bar- áttu mannsins við náttúruöflin veld- ur vinsældum Robinsóns Kruso með ungu fólki. Með snilldar penna sínum gerir Defoe Robinson að elskuleg- um manni, hreinskilnum og glað- sinna, sem er reiðubúinn til að brosa að sjálfumsér. Hann er sífellt starfandi og mætir hverri raun með nýjum ráðum. Og enda þótt hann sé að eðlisfari barnalegur og ein- faldur, brestur hann aldrei kjark, og jafnvel heimspekilegar hugleið- ingar hans eru af því tagi, sem
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.