Úrval - 01.02.1968, Blaðsíða 100

98
vegna þarfa sinna og græðgi, og
leppríkjunum er hegnt með alls
kyns álögum.
Rússland hefur sannarlega ekki
gefið alheimsveldisdrauma sína upp
á bátinn. Það hefur stuðlað að
„borgarastyrjöldum" og „frelsis-
stríðum“ í íran og Grikklandi, á
Malakkaskaga, Filippseyjum og í
Kongó. Það gerðist hvatamaður
stríðsins í Suðtu'-Kóreu ásamt Kína
(sem laut þá áhrifum Moskvu). Það
hratt mannkyninu frám á barm
kjarnorkustríðs með því að lauma
flugskeytum til Kúbu. Það vopnaði
Araba og hvatti þá í tilraun þeirra
til þess að eyðileggja fsrael.
En þrátt fyrir allt þetta hafa
Sovétríkin haldið uppi stöðugum á-
róðri til viðhalds þeirri goðsögn,
að þau vinni eingöngu í friðarþágu.
í orðabók kommúnista á orðið frið-
ur auðvitað ekkert skylt við ró og
kyrrð eða friðarstefnu. Það þýðir
aðeins áframhald stríðs með hjálp
einhvers annars en hernaðarstyrks.
„Friðsamlegt sambýli (samtil-
vera),“ hefur t. d. verið skilgreint
af einum kommúnistaleiðtoga sem
„áköf barátta, þar sem sósíalisminn
gerir óaflátanlegar árásir, en kapí-
talisminn bíður hvern ósigurinn á
fætur öðrum.“
En í eyrum okkar hljómar kjör-
orðið „friðsamleg samtilvera," sem
loforð um að leyfa hinum aðilanum
að lifa sínu lífi án afskipta, og kjör-
orð þetta hefur líka skapað furðu-
legar hugmyndir í hugum sumra
manna á Vesturlöndum. Ein hin
furðulegasta er hugmyndin inn
samruna", en samkvæmt hugmynd
þessari færist kommúnisminn og
ÚRVAL
kapítalisminn á átt til samvinnu
sín í milli.
Á grundvelli þessarar hugmynd-
ar hefur svo þróazt kenning ein,
sem nú er mikið í tízku. Hún er
fólgin í því, að „byggja skuli brýr“
yfir til hins kommúniska heims með
hjálp verzlunar og viðskipta, sem
byggjast á löngum lánum. Áhang-
endur þessarar kenningar halda því
fram, að það muni flýta fyrir efna-
hagslegum endurbótum og stjórn-
málalegri þíðu innan hins kommún-
iska bandalags, ef kommúnistaríkin
fái greiðan aðgang að vélum og
tæknikunnáttu hinna vestrænu
ríkja. En brúarsmiðir þessir skeyta
engu um árangurinn af einni slíkri
tilraun, sem hefur þegar verið gerð.
Þar er um að ræða bandaríska efna-
hagsaðstoð við Pólland, sem hefur
þegar kostað 500 milljónir doljara
og staðið í heilan áratug. Þeir, sem
fylgzt hafa með árangrinum, lýsa
yfir því, að einu afleiðingarnar hafi
orðið þær, að stjórnin í Varsjá hafi
sýnt enn meiri þjónslund gagnvart
Kremlstjórninni og að ekki sé leng-
ur um að ræða „aukið frelsi“ í
innanlandsmálum Póllands, heldur
stefni þróunin nú í þveröfuga átt.
Kremlstjórnin heyr nú harða bar-
áttu til þess að ná fullum yfirráð-
um yfir öllum kommúniskum neð-
anjarðarhreyfingum og kommún-
istaflokkum í ríkjum utan hins
kommúniska heims. Hún styður
landvinningastyrjöld í Víetnam og
heldur uppi geysilegu kerfi alþjóð-
legs áróðurs og njósna. Byltingar-
skólar í Moskvu, Prag, Havana og
öðrum miðstöðvum kommúnista,
þjálfa nú fleiri skæruhernaðarsér-