Úrval - 01.02.1968, Síða 114

Eg reyndi að rísa á fcetur, en gat hvorhi hreyft legg né lið. Ég lá
á bakinu og fann að hend/ur mínar og fœtur voru fast tjóðraðir
við jörðina, og hár mvtt, sem var langt og þyhht, var
tjóðrað niður á sama hátt. Ég fann einnig að yfir
líhama minn lágu nohkrir grannir þrœðir, frá
höndum og niður á m jaðmir.
Ferðir Gullivers
og
J. Swifth
Sagan hefst af miklum
hraða; áður en fyrsta
blaðsíðan er á enda,
er herra Lemuel Gulli-
ver búinn að gera grein
fyrir sjálfum sér. Hann hefur num-
ið við Emmanuel skólann í Cam-
bridge, og síðan lært til læknis og
gerzt skipslæknir og siglt úr höfn
þann 4ða dag maímánaðar 1699.
Ferðinni var heitið til Suðurhafa.
Hundrað orðum seinna er komið
fram í nóvember og Gulliver orðinn
skipreika á ókunnri strönd. Hann
leggst niður til að hvíla sig „. og,
þegar ég vaknaði var dagur á lofti.
Ég reyndi að rísa á fætur, en gat
hvorki hreyft legg né lið. Ég lá
á bakinu og fann að hendur mínar
og fætur voru fast tjóðraðir við
jörðina, og hár mitt, sem var langt
og þykkt, var tjóðrað niður á sama
hátt. Ég fann einnig að yfir líkama
minn lágu nokkrir grannir þræðir,
frá höndum og niður á mjaðmir.
Það leið ekki á löngu, þar til ég
fann eitthvað kvikt við vinstri fót-
legg minn, og þetta hreyfðist var-
lega upp eftir mér og upp á brjóst
mér, næstum upp að höku. Þegar
ég gjóaði augunum niður eftir mér,
eins og mér var framast unnt, sýnd-
ist mér þetta vera mannleg vera
ekki fullir sex þumlungar á hæð,
og var hún með boga og örvar og
örvamæli á baki. Mér sýndist að
þeim fjölgaði stöðugt, sem þarna
voru á ferð og þeir myndu ekki
vera færri en fjörutíu. Ég var svo
furðulostinn, að ég skellti hressi-
112
100 Great Books