Úrval - 01.05.1970, Síða 13

RÉTT BEITING LÍKAMANS ER LÍFSNAUÐSYN
11
stofum, eldhúsum og öðrum vinnu-
stöðum hugsi eingöngu um útlit
þeirra, en ekki um hvað hentugast
sé fyrir þann, sem á að starfa við
þær.
STANDANDI STARF
Fyrir bak og axlir gildir það
sama og við sitjandi starf. Miklar
stöður reyna mikið á fætur og fót-
leggi, þar sem allur líkamsþungi
hvílir á þeim (notið því hentuga
vinnuskó).
Bezt er að líkamsþunginn hvíli
á báðum fótum og sé jafndeilt á
hæla og táberg. Varast ber að yfir-
rétta hnén, því það getur leitt til
ofteygingar á liðböndum.
Hæfilegt bil milli fótanna mynd-
ar stærri undirstöðuflöt og veitir
því betra jafnvægi. Ef vinna krefst
iangrar stöðu er mjög gott að gera
léttar fótaæfingar, það eykur blóð-
rásina, fætur bólgna síður og það
fyrirbyggir þreytu.
Nauðsynlegt er að jafna vinnunni
á stærstu og sterkustu vöðva og
liði líkamans. Að beygja mjaðmirn-
ar með rétt hné og lyfta þannig
þungum hlut er alrangt. Tekin er
sú áhætta, að ofreyna og jafnvei
skaða hryggvöðva og hryggjarliði.
Þegar þungum hlut er lyft frá gólfi,
er rétt að hafa smábil milli fót-
anna (ca. 30 cm), beygja hnén,
halla sér áfram (frá mjöðmum),
halda bakinu beinu og auka mjó-
bakssveigjuna smávegis, síðan er
tekið jafnt um hlutinn með báðum
höndum, honum haldið þétt að lík-
amanum og síðan er lyft með því
að rétta úr hnjánum.
Eitt vil ég leggja ríka áherzlu á,
að altlrei má snúa upp á hrygginn,
þegar þungum hlut er lyft. Þurfi að
snúa sér með hann, verður það
fyrst að gerast eftir að honum hef-
ur verið lyft.
Forðizt að lyfta of þungum hlut,
verið tvær eða þrjár við það.
Hafið í huga að kona á ekki að
lyfta hlut, sem er þyngri en þriðj-
ungur líkamsþunga hennar. Fyrir
karlmenn liggja mörkin mun hærra.
Að endingu vil ég eindregið hvetja
hjúkrunarfólk til að nota lyftitæki,
ef það er fyrir hendi.
Vonandi hafa augu þeirra, sem
lesa grein þessa, opnazt fyrir mikil
vægi réttra starfsstellinga og þá er
tilgangi hennar náð.
iV
Á basar einum, sem kaþólskur kirkjusöfnuður hélt, stakk prófasturinn
upp á því við einn af prestunum, að hann skyldi ríða á vaðið og kaupa
nokkra miða, og þá mundu aðrir fylgja dæ.mi hans. Presturinn gerði
svo og dró nokkur handklæði, sem merkt voru „Hans“ og „Hennar". „Þú
skalt bara halda þeim,“ sagði prófasturinn. „Það getur nefnilega vel
verið, að þú getir einhvern tíma notað þau, eins og þróun mála virðist
nú vera."
Earl Wilson.