Úrval - 01.05.1970, Síða 115

HARMLÉIKURINN í TÍBET
113
boðaliða gégn kvikmyndahúsinu.
Þeir áttu að fara yfir vesturborgar-
múrinn fyrir dögun, en hann var
lágur. Og í skjóli myrkursins ætl-
uðu þeir að læðast og skríða yfir
akrana og um skógana milli borg-
arinnar og kvikmyndahússins. Svo
áttu sjálfboðaliðar þessir að hefja
árás á kvikmyndahúsið, þegar byrj-
að yrði að hleypa af fallbyssunum
6 í dómkirkjunni.
Skyndilega uppgötvaði Thondup,
að það fyrirfundust jafnvel ekki
sex menn í liði hans, sem kunnu að
hleypa af fallbyssu. En það var
nauðsynlegt að hleypa af þeim öll-
um hvað eftir annað, svo að Kín-
verjarnir í kvikmyndahúsinu ólitu,
að verið væri að gera meiri háttar
árás á þá. Það mundi lítið gagna
að hleypa bara af nokkrum fall-
byssuskotum á strjálingi úr sömu
byssunni.
Það var einmitt á þessu augna-
bliki, að furðuleg persóna gaf sig
fram. Þar var um að ræða sjötugan
kryppling, Rupon Gurgur að nafni.
Hann hafði bakbrotnað nokkrum
árum áður, er hann var húðstrýkt-
ur hryllilega af Kínverjum. „Ég
get auðveldlega séð einn um fimm
til sex fallbyssur,“ sagði hann.
„Konurnar hafa bara fallbyssukúl-
urnar tilbúnar handa mér, og svo
hleyp ég á milli fallbyssanna og
hleypi af.“
Árásin á kvikmyndahúsið hófst
rétt eftir klukkan fjögur að morgni.
Thondup reyndi að blekkja Kín-
verja með því að hleypa af nokkr-
um vélbyssum hvað eftir annað í
áttina til bækistöðva Kínverja í
stórhýsinu við Sahgyaristræti.
Nokkrum augnablikum síðar heyrð-
ist svo fyrsta sprengingin, er fyrsta
fallbyssukúlan sprakk, sem skotið
hafði verið að kvikmyndahúsinu.
Og Thondup létti stórum, er hann
heyrði fljótlega aðra sprenginguna
og svo þá þriðju og fjórðu rétt á
eftir.
Thondup hljóp eftir endilangri
dómkirkjunni til þess staðar, sem
fallbyssurnar voru á. Þar birtist
honum furðuleg sjón. Allar fall-
byssurnar reyndust vera gallaðar
að einni undanskildri. En Gurgur
hafði ekki eytt löngum tíma í að
leysa það vandamál. Þar var um
léttar fallbyssur að ræða, og hann
þaut bara úr einum stað í annan
með þessa einu virku fallbyssu á
breiðum herðunum og hleypti af
henni æ ofan í æ, þannig að það
leit út eins og verið væri að hleypa
af mörgum fallbyssum í ýmsum
áttum. Hann skellti fallbyssunni til
jarðar, hleypti af, og svo lyfti hann
henni aftur upp á axlir sér, áður
en reykurinn hafði gufað upp, og
þaut af stað til næsta staðar, þar
sem kona beið með fallbyssukúl-
urnar. „Auðvitað vildi ég hjálpa
honum,“ segir Thondup. „En Gur-
gur ýtti mér bara til hliðar. Gamli
krypplingurinn naut bersýnilega
hvers augnabliks.“
Af þeim 70 Tíbetmönnum, sem
sendir voru í árásarferð gegn kvik-
myndahúsinu, voru 40 felldir, en
Kínverjarnir þar voru næstum strá-
felldir. Nú gat hið innilokaða tí-
betska lið í dómkirkjunni vonazt
til, að því bærist liðsauki úr daln-
um.
Tíbetbúar sýndu svipaðan hetju-