Úrval - 01.04.1977, Qupperneq 39

LEITIN AD TÝNDA ,, FRESSNUM ’ ’
Nú var þotunni lyft, þangað til hún
átti aðeins eftir 25 metra upp að
yfirborðinu. I þetta skipti var það
nylonhengið, sem slitnaði og nú hélt
þotan niður á hafsbotn í þriðja skipti,
og henni fylgdi heilt flóð af for-
mælingum með hjálp fjarskiptakerfa
flotans.
Kominn í búrið aftur.
Á meðan yfirmenn flotanna í
Washington og Lundúnum brutu
heilana allt hvað af tók í leit að nýrri
hugmynd, var mönnunum í dverg-
kafbátnum skipað að byrja að leita að
Fönixflugskeytinu. Þeir höfðu nú
verið að leita á hafsbotninum í
næstum 9 daga og höfðu ekki fundið
neitt enn þá. Höfðu einhverjir aðrir
kannski fundið flugskeytið?
17 klukkutímum eftir að leitin að
flugskeytinu hófst, sá Smith eitt-
hvað, sem líktist modeleldflaug, sem
hann hafði átt, þegar hann var í
gagnfræðaskóla. Hann rýndi allt
hvaðaftók. „Þarnaerþað!” hrópaði
hann. Það mátti greina fyrirmæli
þessi á hlið flugskeytisins: „VELTIÐ
HVORKI, KASTIÐ NÉ MISSIÐ.”
Með vélararminum lyfti dvergkaf-
báturinn þessu 900 punda flugskeyti
varlega upp. Síðan tók hann að
mjaka sér upp á við ofur hægt, svo að
þessi dýrmæti farmur losnaði ekki.
Og hann komst upp á yfirborðið rétt
fyrir miðnætti 30. október. Nú voru
leyndarmál Fönix-flugskeytisins að
minnsta kosti örugg fyrir Rússum.
En þotan og hið ómetanlega
AWG-9 skotstjórnuarkerfi hennar
37
lágu enn niðri á hafsbotni, og nú
voru komin síðustu forvöð 1. nóv. var
mnninn upp. Ofsastormur, sá versti,
sem enn hafði komið, neyddi
„Shakori” til þess að leita skjóls við
Orkneyjar. Nú hafði björgunarstarfið
staðið í 41 dag. Áhöfnin var alveg
örmagna. Sumir mannanna voru
farnir að velta því fyrir sér, hvort ekki
yrði nauðsynlegt að fresta frekara
björgunarstarfi allt fram til vors. En
Gibson fékk sínar fyrirskipanir, og
þær hljóðuðu svo: ,,Reynið aftur.”
í þetta skipti fékk flotinn þrjú
leiguskip sér til aðstoðar. Það voru
„Boston Halifax,” breskur togari,
, ,Taurus, ” vestur-þýskt björgunar-
skip, og „Twyford,” vestur-þýskt
hjálparskip. Fyrst reyndi „Boston
Halifax” að lyfta þotunni í stál-
togvörpu sinni. Áhöfn togarans tókst
tvisvar að bregða vörpunni um
þotuna, en þotan losnaði í bæði
skiptin. Næst var 450 metra stálvír
tengdur á milli „Taurus” og ,,Twy-
ford.” Þeim tókst að bregða
stálvírnum utan um þotuna. ,,Taur-
us” hélt kyrru fyrir, en „Twyford”
sigldi í hringi, og þannig tókst að
vefja nokkrum vafningum utan um
þotuna. „Taurus” tók síðan báða
enda sálvírsins og loks var 50 tonna
hlekk sökkt niður til þess að rígfesta
endana saman. „Fresskötturinn”
hafði nú verið handsamaður og var
örugglega reyrður.
„Taurus” lyfti nú þotunni, þang-
að til hún var 150 metrum fyrir
neðan sjávarmál, og dró hana varlega