Skógræktarritið - 15.12.1991, Blaðsíða 12

Mynd 7.
Rekaviður í ÓfeigsfirSi.
Drift timber at Ófeigsfjörður.
Ferðin í Ófeigsfjörð og Skjaldabjarnarvík
Munaðarnes er nyrsti bær í byggð á Ströndum. Þar fyrir norðan eru að-
eins vegleysur, og þar verður ekki ferðast nema á sjó. Þar er ekki föst bú-
seta lengur, en á nokkrum bæjum hafa jarðeigendur sumarsetu og nýta
hlunnindi jarðanna af kostgæfni. Svo er m.a. um Seljanes, Ófeigsfjörð og
Dranga.
Frá Munaðarnesi var af ofangreindum ástæðum haldið með vélbát. Það
hafði rignt um morguninn, veður þungbúið og skyggni ekki allt of gott. Á
þessum slóðum skipast skjótt veður í lofti, og um það bil, sem við fórum
um borð í vélbát Óskars Kristinssonar á Dröngum, birti í lofti og glampaði
á sléttan sjóinn. Nú varð heiður himinn, logn og sléttur sjór. Gott skyggni
til lands og víðáttu Norðurhafsins. Selir og þúsundir sjófugla fylgdu okkur
á ferðinni og gæddu náttúruna lífi og fegurð.
Fyrst fórum við að Seljanesi, en þaðan flutti Sveinn bróðir Óskars okkur
á jeppum inn í Ófeigsfjörð (mynd 7), þar sem við skoðuðum rekavið, sem
þar hafði verið safnað saman. Síðan lá leiðin aftur að Seljanesi. Þaðan var
svo haldið norður á bóginn. Við vorum aldrei fjarri strandlengjunni og gát-
um í kíki skoðað rekastrendurnar, víkur og voga, sem vita yfirleitt móti
norðaustri eins og áður er getið. Virtist okkur víða ógrynni rekaviðar.
Óskar Kristinsson hefur sumarsetu á Dröngum, en er annars stýrimaður
á fiskiskipum frá Akranesi. Sumarstarfið er fólgið í því að nýta hlunnindi
jarðarinnar, sem eru aðallega reki og æðarvarp.
Báturinn skreið í norðurátt, og með allar rekavíkurnar fyrir augum reik-
aði hugurinn aftur til landnámsaldar. Tæpar ellefu aldir eru liðnar. Víking-
arnir komu hingað um úfið haf frá Rogalandi, Hörðalandi og Sogni.
„Hella-Björn ... var víkingr mikill, hann var jafnan óvinr Haralds konungs.
Hann fór til íslands og kom í Bjarnarfjörð með alskjölduðu skipi. Síðan var
hann Skjalda-Björn kallaðr. Hann nam land frá Straumnesi til Dranga, ok
í Skjalda-Bjarnarvík bjó hann, en átti annat bú á Bjarnarnesi ..."
10
SKÓGRÆKTARRITIÐ 1991