Skógræktarritið - 15.12.1991, Qupperneq 41

Hann er þá nokkuð í friði fyrir næstu nágrönnum, en gallinn getur
verið sá, að sameiginleg opin svæði eru lítil og sum iöndin lokuð af
nærliggjandi löndum. Þetta fyrirkomulag er mjög algengt hér á landi.
Þetta er óheppilegt, sérstaklega þar sem svæði eru orðin stór.
b. Þéttari sumarbústaðabyggð með stórum óbyggðum svæðum.
Vegagerð og leiðslunet (aðveita og fráveita) stórminnkar frá fyrra
fyrirkomulaginu og sameiginleg svæði eru stærri. Möguleikarnir eru
fleiri til þess að halda óskertri náttúru svæðisins.
c. Sumarbústaðabyggð í einum kjarna.
Húsin standa þétt, en með hönnun húsa og skjólveggja er leitast við
að skapa friðsæld.
Byggðinni má koma fyrir á hentugasta staðnum á svæðinu. Öll
röskun, s.s. vegagerð, leiðsluskurðir, bifreiðastæði og önnur tilheyrandi
mannvirkjagerð verða í lágmarki. Náttúra landsins helst nánast óspillt.
Hversu þétt húsunum ber að standa er mjög háð landslagi svæðisins,
gróðurfari og vali á húsagerðum.
Mjög mikilvægt er að fella húsin að landinu. Óheppilegt er að láta þau
standa mjög fram í brekkum, því framhlið þeirra verður þannig mjög há á
að líta. í þeim tilvikum er heppilegra að gera iítið vik inn í landið og fá
þannig stæði fyrir húsið.
Trjárækt og skógrækt á stærri samfelldum svæðum í sumarhúsahverfum
eykur útivistarmöguleika, skapar fjölbreytni, skjól og aukið dýralíf.
Sumarbústaðalóðin
Samkvæmt byggingarreglugerð skal lóð fyrir sumarbústað ekki vera minni
en 2500 m2 og húsið ekki stærra en 60 rrr, á einni hæð, byggt úr timbri eða
öðru léttu byggingarefni.
Stærð lóðar skiptir miklu máli þegar dæma á útlit sumarbústaðahverfis.
J hverfum þar sem lóðirnar eru stórar skortir oft á að hverfið hafi heildar-
svip og byggðin getur virst sundurlaus.
Fyrir sumarbústaðareiganda sem ætlar að rækta landið og sinna áhuga-
málum svo sem skógrækt, þurfa lóðir að vera um 5.000-10.000 m2 að
stærð. Lóðirnar þurfa ekki að vera jafnhyrndir ferhyrningar, hægt er að
hugsa sér fjölbreytta lóðarlögun og breytilega staðsetningu bústaða á lóð-
inni. Eðlilegt er að landslag og gróðurfar ákveði lóðalögun og staðarval
bústaða innan lóðarinnar.
Staðsetning bústaðar
Samkvæmt byggingarreglugerð skal sumarbústaður standa minnst 10 m
frá lóðamörkum, þannig að í hverfum ætti að vera 20 m lágmarksfjarlægð
á milli bústaða. Fjarlægð á milli bústaða og staðsetning í landi eiga einna
stærstan þátt í að móta heildarútlit hverfis.
Mænisstefna þarf að ákvarðast af landslagi, horf til sólar, útsýnis og
aðkomu. Algengt er að bústaðir séu staðsettir þannig, að þeir snúi í NNA-
SSV.
Allar lóðarspildur sumarbústaðahverfisins þurfa að tengjast vegakerf-
inu. í vegastæðið er tilvalið að leggja allar veitur, sem þörf er á, s.s. vatn
og rafmagn. Gera skal ráð fyrir a.m.k. tveim bílastæðum á hverri lóð.
SKÓGRÆKTARRITIÐ 1991
39