Skógræktarritið - 15.12.1998, Síða 41

8. mynd. Giljaskóf (Pelligera praetextata)
utan í mosavöxnum kletti í Goðalandi
við Þórsmörk 1988. Greina má þyrping-
ar af flötum snepum sem sums staðar
krýna jaðra skófarinnar eða sprungur á
yfirborðinu.
9. mynd. Fuglaglæða (Xanthoria candel-
aria) á kletti við Stakhólstjörn í Mý-
vatnssveit 1987. Ávalar þyrpingar af
fíngerðum, margskertum bleðlum ein-
kenna þessa fléttu.
[0. mynd. Fuglagráma (Physcia dubia)
á kletti á Stað í Reykhólasveit 1992.
laðrar skófarinnar eru greinilega blað-
kenndir, en þyrping af uppréttum
blaðröndum með hraufum sjást nær
miðju skófarinnar.
Hverfur eru nokkuð stórar blað-
fléttur sem hafa þann frumlega
hátt á að mynda askhirslur sínar
a neðra borði á blaðjöðrum, sem
síðan brettast upp svo að ask-
hirslurnar snúi upp í loft engu að
síður. Af því er dregið nafnið
hverfa. Neðra borðið er með
þunnu barkarlagi sem er oft svart
1 niiðju en ljósara til jaðranna.
Stundum brotnar það af og skín
þá f hvftt miðlagið. Hraufuhverfa
er grábrún eða brún, vex oftast á
klettum og finnst hér og hvar um
landið, en í Bæjarstaðarskógi og
Skaftafelli vex hún neðantil á
birkibolum. Loðhverfa erdökk,
stundum nær svört á litinn (6.
mynd), þéttloðin af örstuttum
rætlingum á neðra borði og þekk-
'st frá hinum hverfunum á því.
Hún er algengust í Skaftafelli og
vex þar á birki. Annars hefur hún
fundist dreifð um landið og þá
oftast á grónum jarðvegi. Grá-
hverfa vex bæði á birki og niðri á
iörðunni, er grá á litinn eða brún,
nneð sléttu og ofurlftið gljáandi
yfirborði, en með gult miðlag.
Hún finnst nær eingöngu um
sunnanvert landið frá Hornafirði
vestur í Borgarfjörð. Brókarhverfa
(Nephroma bellum) er mjög lík grá-
hverfu, en afar sjaldgæf, aðeins
fundin á birki í Grábrókarhrauni
við Hreðavatn. Hún þekkist frá
SKÓGRÆKTARRITIÐ 1998
39