Skógræktarritið - 15.12.1998, Page 140

Seinni part sumars fer Baidur að huga
að þroska hlynfræsins.
Sólríkir og hlýir dagar hjálpa mest til
þess að fræið þroskist.
að ég gæti snúið mér að því þeg-
ar ég vildi hætta. Þá fór ég og var
eins og hrafninn hjá Hrafna-
Flóka, kom ekki aftur. Byrjaði
fyrst í trésmíði í eitt ár, og fór
sfðan yfir í múrverkið, aflaði mér
réttinda og var múrari í 45 ár og
hætti ekki fyrr en sjötugur.
Margir gætu haldið að þetta sé
lýjandi starf en að mínum dómi
er það ekki, allt starf sem manni
finnst skemmtilegt er ekki lýj-
andi. Svo eignaðist ég góða
konu, Hólmfríði Egilsdóttur, en
faðir hennar var hér á árunum
þekktur skipasmiður. Við fluttum
hingað á Vesturgötu 25 fyrir rúm-
lega 50 árum og eigum einn son
og sonarson sem hjálpar mér
stundum að tína hlynfræið. Hann
nær þessu alveg, það eru svo fínir
og nettir puttar.
Hvenœr byrjar svo ákugi þinn á trjá-
gro'ðri?
Hann var til alveg frá upphafi en
það eru svona 20 ár frá þvf að ég
byrjaði að reyna að koma til hlyn-
fræi af tré í garðinum, sem Friðrik
Ólafsson setti niður fyrir um 65
árum þegar dóttir hans Þóra leik-
kona fæddist. Líklega hefur hann
fengið tréð úr gömlu gróðrarstöð-
inni við Kennaraskólann án þess
að ég viti það fyrir víst. Ég sá
náttúrulega fræin falla á haustin
og það kveikti áhugann. Ég hélt
að þetta væri ákaflega einfalt, en
það var það ekki. Auðvitað vant-
aði mig alla tilsögn en ég byrjaði
að setja fræið ofan í mold en það
tókst ekki vel því fræin kafna. í
raun vissi ég ekki hvað til þurfti
Ummál bolsins er mikið en hlynurinn
greinir sig mikið í 2 metra hæð. Börkur-
inn er listaverk náttúrunnar.
138
SKÓGRÆKTARRITIÐ 1998