Skógræktarritið - 15.12.1998, Qupperneq 148

MINNING
Gunnar Freysteinsson
skógfræðingur
F. 27. apríl 1970. • D. 5. júlí 1998.
Það mun hafa verið um vorið 1990 að ungur maður
kom til mín á skrifstofu Skógræktarfélags íslands og
spurðist fyrir um skógræktarnám. Frekar var hann hlé-
drægur en ekki gat það dulist neinum að hér var á ferð
efnilegur piltur sem greinilega vissi sínu viti. Man ég að
við ræddum dágóða stund og einhverjar upplýsingar
um skógræktarnám hafði þessi feimni stúdent með sér
í farteskinu.
Atvikin höguðu þvf svo þannig að þessi ungi maður,
Gunnar Freysteinsson, hóf nám í skógfræði í Noregi
og réðst til starfa næstu sumur hjá Skógræktarfélagi
íslands. Gunnar vann í sumarleyfum sínum hjá félag-
inu og fylgdi honum jafnan andblær hlýju og birtu.
Á námsárunum í Noregi þroskaðist Gunnar mikið.
Hinn feimni menntaskólanemi eins og hann kom mér
fyrir í fyrstu var orðinn hressilegur í yfirbragði, opinn
og mótaður einstaklingur, jafnvel hrókur alls fagnaðar
í umræðum um landsins gagn og nauðsynjar á kaffi-
stofunni á Ránargötu 18. Þekking hans á sögu og þjóð-
legum fræðum, landafræði, kynstofnum og ættbálk-
um, svo nokkuð sé nefnt, var viðbrugðið og var oft og
tíðum hrein unun að leggja við hlustir þegar Gunni,
eins og hann var kallaður hér á bæ, lét gamminn
geisa.
Á vegum félagsins fór Gunnar vítt og breitt um land-
ið ásamt öðrum starfsmönnum félagsins, bæði til grisj-
unar, gróðursetningar og annarra tilfallandi verka. Allt
var það leyst samviskusamlega af hendi. Ljúfmennska
Gunnars og glettni féll í góðan jarðveg hjá þeim fjöl-
mörgu skógræktarfélögum sem nutu krafta hans. Til
marks um viðmót Gunnars rifjast upp eitt samtal sem
einn stjórnarmaður f Skógræktarfélagi ísafjarðar sagði
mér frá í sumar. Hafði Gunnari og öðrum grisjunar-
mönnum verið boðið heim í kaffisopa að vinnudegi
loknum en svo skemmtilegt var að spjalla og hlusta á
hverja söguna á fætur annarri sem Gunnar hafði á reið-
um höndum að ekki var gengið til náða fyrr en klukkan
var langt gengin í fjögur um nóttina.
Eitt sumarið sem Gunnar var hér í vinnu bað ég hann
um að taka saman Höfunda- og efnisskrá Ársritsins.
Leysti Gunnar það bæði fljótt og vel af hendi og kom
öllu haganlega fyrir á tölvutæku formi. Það kom því
ekki á óvart að Gunnar útskrifaðist frá Háskólanum á
Ási með glæsibrag. Á námsárunum tók Gunnar virkan
þátt í félagslffi skólans þar ytra og var fremstur í flokki
meðal jafningja. Skipulagði m.a. ferð með bekkjarfélög-
um sínum hingað til íslands og ýmislegt fleira, m.a.
dagskráratriði á Ási þegar Vigdfs Finnbogadóttir forseti
fslands kom þar í heimsókn, var það landskeppni í
gróðursetningu sem íslendingar unnu eðlilega.
Gunnar vann hjá félaginu sumarið sem hann útskrif-
aðist en hóf síðan störf hjá Skógrækt ríkisins, og var
fljótlega fenginn til að taka að sér undirbúningsvinnu
vegna svokallaðra Suðurlandsskóga en þar skipti vinna
Gunnars sköpum. Mér er til efs að verkefni Suðurlands-
skóga hefði orðið jafn heilsteypt og ftarlegt og raun bar
vitni án þeirrar þekkingar og talnameðferðar sem
Gunnar átti hvað drýgstan þátt f að færa í endanlegan
búning. Áætlun um Suðurlandsskóga varð síðar megin-
grundvöllur þeirra laga sem Alþingi samþykkti árið
1997.
Þrátt fyrir að Gunnari farnaðist vel á Suðurlandi voru
fræðimennska og vísindastörf honum í blóð borin. í
eðli sínu var Gunnar sá er leitaði svara og spurði að or-
sök og afleiðingu. Á vettvangi vísinda eru náttúrulög-
málin lögð á vogarskálarnar og rökhugsun beitt til að
leysa gáturnar. Vísindaleg verkefni er varða íslenska
skóg- og trjárækt eru mörg og sum viðamikil og flest
enn óleyst. Inn á þessa braut stóð hugurinn. Framund-
an voru kaflaskipti í lífi Gunnars, þar sem hann var að
hasla sér völl á Rannsóknastöð Skógræktar ríkisins á
146
SKÓGRÆKTARRITIÐ 1998