Skógræktarritið - 15.05.2012, Side 25

Skógræktarritið - 15.05.2012, Side 25
23SKÓGRÆKTARRITIÐ 2012 Hjerleid-skólinn í Dovre Höfundur Ólafur E. Lárusson Efst í Guðbrandsdalnum í Noregi hvílir bærinn Dovre. Ekki fer mikið fyrir þessu bæjarfélagi þar sem það kúrir inni á milli trjánna eins og svo margir bæir í Noregi. Til að komast til Dovre er hægt að fara með lest sem tekur um það bil 4 tíma eða aka þjóðveg E6, sem liggur, má segja, frá Róm í suðri til nyrsta odda Noregs. Þarna efst í Guðbrandsdalnum er skóli sem sérhæfir sig í kennslu í útskurði, sérstak- lega Guðbrandsdals „akantus“. Skólinn Hjerleid á sér langa sögu. Halldor og Randine Hjerleid stofnuðu skólann í þeim tilgangi að fá unga menn til að læra útskurð og allt frá 1886 hefur skólinn starfað í anda þeirra hugmynda sem þau hjón settu fram – „Varðveisla við notkun“ – þannig muni handverk og hefðir lifa. Skólinn er enn þekktur fyrir tréskurðardeild sína, en einnig er kom- in á legg deild við skólann er kallast á norsku „Sen- ter for Bygdekultur“ eða miðstöð í gömlu handverki. Árið 1991 var boðað til fundar í Dovre þar sem verkgreinakennarar frá Norðurlöndum skyldu bera saman bækur sínar og ræða stöðu handverks í víð- um skilningi með byggðamenningu í huga og hús- friðun. Þarna var ég kominn til þátttöku og samræðu við norska, sænska, danska og finnska kennara auk fyrirlesara. Þetta voru fyrstu kynni mín af þessum stað en ekki þau síðustu, sem ég geri grein fyrir síðar. Tíminn leið hratt og margt skeggrætt og mikið spek- úlerað. Einn daginn kom eldri maður með kolaðan trébút sem hann sagði að væri það eina sem væri eftir úr vatnsdrifinni stórviðarsög, sem stóð við læk í fjallshlíð fyrir ofan Dovre. Þeir sem báru hitann og þungann af þessari ráð- stefnu voru þeir Steinar Moldal og Jon Bojer Godal. Þeir félagar hafa komið að skipulagningu ráðstefnu sem kallast „Nordisk treseminar pa Dovre“ og er haldinn á hverju vori í Dovre og þar gegnir skólinn Hjerleid stóru hlutverki. Þar sem vatnsdrifna stór- viðarsögin stendur í dag er komin vísir að svæði „Bygningshistorisk park“ sem hefur að geyma sýnis- horn af gömlu handverki í húsagerð og skógarnytj- um. Á hverri ráðstefnu er farið í skóginn og hann lesinn, kennt að velja tré til fellingar og vinnslu. Allt Inngangur á sögusvæðið. Útveggur úr tágum, hrís og graníthellum á hleðslu. Kynnt undir skógarkaffi, að sjálfsögðu. Brennslustæði fyrir „tjörumílur“.
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108

x

Skógræktarritið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Skógræktarritið
https://timarit.is/publication/1996

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.