Skógræktarritið - 15.05.2012, Síða 38

SKÓGRÆKTARRITIÐ 201236
tala um Gróðrarstöðina við Naustagil sem Gömlu
Gróðrarstöðina.
Tilraunastarf Ræktunarfélagsins var strax í upp-
hafi fjölþætt með megináherslu á hefðbundinn
landbúnað. Gerðar voru uppskerumælingar við
mismunandi aðstæður og með mismunandi áburð-
arskömmtum. Öllu var haldið til haga svo saman-
burðurinn yrði sem nákvæmastur. Hér verður ekki
gerð grein fyrir hefðbundnum grasræktar- og garð-
yrkjutilraunum, einungis fjallað um ræktun trjá-
plantna.
Trjáræktartilraunir
Í annarri ársskýrslu Ræktunarfélagsins árið 1904 er
greint frá því að miklu magni trjá- og runnaplantna
hafi verið plantað í Gróðrarstöðinni, mest komið
frá Trjáræktarstöðinni. Um var að ræða rauðgreni,
skógarfuru, fjallafuru, reyni, baunatré, evrópulerki
og gulvíði frá Sörlastöðum, auk ýmissa innfluttra
runna sem ekki verða gerðir að umfjöllunarefni hér.
Einnig var fræjum af sumum þessara tegunda sáð
og má nefna lindifuru, birki (íslenskt og norskt) og
gráelri.
Þremur árum síðar, árið 1907, virðist nokkuð hafa
grisjast úr þessari upptalningu því þá eru eftirtald-
ar tegundir á boðstólum til bænda; Reynir, birki og
gráelri auk nokkurra runnategunda. Í stórmerkri
grein sinni árið 1909 lýsir Sigurður Sigurðsson8
hvaða trjá- og runnategundir hafi þrifist vel og virð-
ist eiga sér von á Íslandi. Þær eru: skógarfura, fjalla-
fura, lindifura (tvísýnt), rauðgreni, balsamþinur, sí-
beríulerki (best barrtrjáa), björk, reynir, silfurreynir
(eða gráreynir Sorbus hybrida), gráelri, heggur (tví-
sýnt), hlynur (tvísýnt), gulvíðir og gullregn.
Jakob H. Líndal lýsir vexti, þroska og kali trjá-
gróðurs árið 19115. Hann gengur um Trjáræktar-
stöðina og Gróðrarstöðina og lýsir með aðdáun
þeim gróðri sem fyrir augu ber. Hann fjallar nokkuð
um mikilvægi þess að velja þeim stað í góðum jarð-
vegi og veitir góð ráð um trjáræktun. Þar er þessi
fallega lýsing:
Í góðum jarðvegi má heita að þær þjóti upp,
4. mynd. Horft úr lofti yfir Gróðrarstöðina um 1930. Krókeyri til vinstri. Aðalsvæðið með trjágöngunum er á milli
íbúðarhúss og verkfærahúss, en svæðið teygir sig til hægri upp eftir Naustagilinu. Mynd: Vigfús Sigurgeirsson.