Morgunblaðið - 12.06.1999, Blaðsíða 38

Frumkvöðlar knattspyrnufélagsins Arvak
urs komu nýlega saman til að rifja upp eftir-
minnileg atvik og segja sögur af glæstum af-
rekum hvers annars á knattspyrnuvellin
um. Steinþór Guðbjartsson leit inn og
ræddi við Friðrik Þór Friðriksson og ívar
38 LAUGARDAGUR 12. JUNI 1999 j MORGUNBLAÐIÐ

] 0 T

Gissurarson, eigendur félagsins, og Sigurð
Indriðason, forstjóra þess, um helstu
viðburði í sögu félagsins.
Morgunblaðið/Jón Svavarsson
MÁTTARSTÓLPAR Árvakurs í gegnum tíðina. Efri röð frá vinstri: Sigurður Pétursson, Grétar Guðmundsson,
Ingólfur Gissurarson, Einar Árnason, Sigurður Helgason, Guðmundur H. Guðmundsson, Jakob Þór Pétursson,
Runólfur Ólafsson, Friðrik Þorbjörnsson og Þorlákur Björnsson. Fremri röð frá vinstri: Ami Guðmundsson,
Sigurður Páll Óskarsson, Ilaukur Arason, Sigurður Indriðason, Ólafur Haukur Ólafsson, með bik-
arinn sem hann fékk þegar hann var kjörinn íþróttamaður KR 1985, og formaðurinn, Friðrik Þór Friðriksson.
ÞEGAR boltinn fer að rúlla
á knattspymuvöllum
landsins ár hvert eru liðs-
menn íþróttafélaganna
gjarnan kallaðir til skrafs og ráða-
gerða, strengirnir stilltir fyrir kom-
andi átök. Frumkvöðlar Knatt-
spymufélagsins Árvakurs í Reykja-
vík komu líka saman við upphaf
keppnistímabilsins, en tilgangurinn
kannski annar en hjá öðrum félög-
um. Tilefnið var fyrst og fremst að
rifja upp eftirminnileg atvik, segja
sögur og hlæja en í minna mæli að
ræða framtíð félagsins.
Friðrik Þór Friðriksson og ívar
Gissurarson stofnuðu Knattspyrnu-
félagið Árvakur 1982 en lið félags-
ins hóf keppni í 4. deild í knatt-
spymu árið eftir. „Við hættum báð-
ir að leika knattspyrnu 18 ára gaml-
ir en hugurinn var alltaf á vellinum
og um áratug síðar ákváðum við að
stofna félagið til að við gætum hald-
ið áfram að spila,“ sagði Friðrik
Þór. „Þetta er kallað óttinn við elli-
heimilið," bætti hann við.
ívar átti að vera með sögulegar
skýringar á fyrmefndum fundi en
komst ekki þar sem hann þurfti
starfs síns vegna að vera norður í
landi. „Því miður hittist svona á en
sögumar gleymast ekki,“ sagði
hann spurður út í félagið.
í hópi forvígismanna
Eitt af einkennum knattspyrn-
unnar em sögumar sem verða æ
magnaðri eftir því sem fjær dregur,
því oft er það svo að aðeins sögu-
menn em til frásagnar. í því felst
einmitt hin mesta skemmtun þótt
sumum þyki stundum fullmikið af
hinu góða.
Samhliða fótboltanum kepptu leik-
menn Árvakurs í handbolta og
körfubolta og vöktu athygli, að eigin
sögn. „Við vomm í hópi forvígis-
manna á ýmsum sviðum," sagði Ivar.
„Til dæmis vomm við eitt af fyrstu
íslensku körfuboltaliðunum sem var
með bandarískan þjálfara. Hann
mætti reyndar aðeins á eina æfingu
en við bjuggum samt að henni í lang-
an tíma. Eins fómm við í keppnis-
ferð til Bandaríkjanna þar sem við
tókum þátt í fótboltamóti á stómm
velli innanhúss, lékum alla leiki okk-
ar í ólympíuhöllinni í Lake Placid,
sem tekur um 10.000 áhorfendur.
Við urðum að byrja í neðstu deild í
íslandsmótinu, sem þá var 4. deild,
en krafturinn var mikill í okkur á
upphafsáranum og takmarkið var
eitt og aðeins eitt: Fertugir í fyrstu
deild. Þótt við séum með hugann við
annað nú en að leika knattspymu er
áfram tilgangur með félaginu en
„mottóið" hefur breyst í fimmtugir í
fyrstu eða eldri í efstu...“
Eigendur og einvaldar
Lög félagsins era ekki til á prenti
en að sögn ívars var stuðst við lög
Skotfélags Reykjavíkur. Friðrik
Þór sagði að lög Júdófélags Reykja-
víkur hefðu líka verið höfð til hlið-
sjónar. „Fjórða greinin hjá Skotfé-
laginu, um meðferð skotvopna, var
reyndar tekin út hjá okkur, en það
vom mistök,“ sagði ívar. „Við Frið-
rik Þór vorum þekktir fyrir
þrumufleyga og þar sem enginn gat
séð fyrir hvar boltinn lenti hverju
sinni var talað um „skud-flaugar“
hjá okkur. í þessu sambandi má
nefna að einu sinni skaut Friðrik
Þór að marki á gervigrasvellinum í
Laugardal. Eins og flestir vita er
vallarhúsið töluvert frá markinu en
engu síður fór boltinn í rúðuna hjá
Ingva Guðmundssyni, þáverandi
vallarverði. í kjölfarið voru settir
rimlar fyrir rúðurnar.“ Friðrik Þór
sagði að sannleikanum væri þarna
reyndar aðeins hagrætt. „Skotið var
frá miðju, ef ég man rétt, og
þramufleygamir áttu aðeins við um
mig.“ ívar áréttaði þá að átta sinn-
um hefði hann fengið að leika fram-
ar en á miðju og skorað í öll skiptin.
„Og yfirleitt með þmmufleygum."
I lögunum kom m.a. fram að eig-
endumir, þ.e. Friðrik Þór formaður
og ívar varaformaður, væm einir í
stjóm alla tíð eða þar til félagið yrði
lagt niður. „Samkvæmt lög-
unum áttmn við líka fast sæti
í liðinu en vegna anna á öðr-
um vettvangi urðum við að
sleppa mörgum leikjum,"
sagði ívar. „Það er okkar
skýring á að ekki tókst betur
til varðandi fjölda titla.“
1983 til 1991 léku 70 leik-
menn með Árvakri. Flestir
komu úr KR eftir að hafa
hætt að leika með meistara-
flokki félagsins, leikmenn
eins og Árni Guðmundsson,
Bjöm Pétursson, Börkur
Ingvarsson, Elías Guð-
mundsson, Hálfdán Örlygs-
son, Ivar Gissurarson, Jakob
Þór Pétursson, Jósteinn Ein-
arsson, Ragnar Hermanns-
son, Sigurður Indriðason,
Sigurður Pétursson, Stefán
Jóhannsson, Sæbjöm Guð-
mundsson og Vilhelm Fred-
riksen, en leikmenn úr öðram
félögum vöktu einnig athygli. „Þetta
var úrvalshópur með menn úr öllum
áttum,“ sagði Sigurður Indriðason,
forstjóri Arvakurs, sem boðaði leik-
mennina á fyrmefnda kvöldvöku
þar sem þeir höfðu ekki komið sam-
an í nokkur ár. „Til dæmis komu
Ástvaldur Jóhannsson og Leó Jó-
hannsson frá Skaganum, blakmað-
urinn Lárentsínus Ágústsson frá
Stykkishólmi og Guðjón Amgríms-
son var fulltrúi fjölmiðla. Strákamir
úr Melaskólaportinu, Ólafur Haukur
Ólafsson, Runólfur bróðir hans,
Stefán Bjamason og Haukur Ara-
son kynntust nýrri stærð valla og
handboltastrákamir Friðrik Þor-
ISLANDS-, Reykjavíkur- og bikarþátttakendur knattspyrnufélagsins Árvakurs 1983 - 1988. Aftari röð frá
vinstri: Friðrik Steinn Friðriksson Iukkudrengur, ívar Gissurarson, Einar Ámason, Friðrik Þór Friðriksson,
Þorlákur Bjömsson, Ólafur Haukur Ólafsson, Börkur Ingvarsson, Páll Björnsson og Jakob Þór Pétursson.
Fremri röð frá vinstri: Grétar Guðmundsson, Sigurður Indriðason, Árni Guðmundsson, Sigurður Páll Óskars-
son, Björn Pétursson, Snorri Gissurarson og Margeir Gissurarson.
kom m.a. í ljós að liðið lék samtals
166 leiki á tímabilinu sem er til um-
fjöllunar og gerði 431 mark. Þorlákur
Bjömsson var leikjahæstur með 136
leiki en Bjöm Pétursson, sem var
elstur og ávallt kjörinn efnilegasti
leikmaður félagsins á árlegri upp-
skerahátíð á haustin, lék 135 leiki.
Grétar Guðmundsson var ætíð
kjörinn besti hægri bakvörðurinn
en hann lék 119 leíki og gerði eitt
mark. Besti leikmaður félagsins var
einu sinni útnefndur og varð Ivar
Gissurarson kjörinn en hann naut
þess að þrír bræður hans, Margeir,
Snorri og Ingólfur, voru í liðinu.
Jafnframt tók hann sjálfur við kjör-
seðlum nokkurra leikmanna í gegn-
um síma og sögðu illar tungur að
hann hefði alltaf endurtekið nafnið
Ivar við skrifara þótt viðmælandi
hafi hugsanlega nefnt annað nafn.
Samkvæmt yfirliti Ama lék Frið-
rik Þorbjömsson 88 leiki og gerði
71 mark en var markahæstur 1987
og 1989. Ámi gerði 69 mörk í 125
leikjum og var markahæstur 1984
og 1986. Gísli Gíslason, bæjarstjóri
á Akranesi, var markahæstur 1983,
Ragnar Hermannsson 1985, Guð-
mundur Jóhannsson 1988, Sæbjöm
Guðmundsson 1990 og Viðar Hall-
dórsson 1991. Þrátt fyrir þessar
staðreyndir var Ólafur Haukur
Ólafsson, einn af fræknustu glímu-
kappum landsins og Iþróttamaður
KR 1985, ávallt verðlaunaður sem
markakóngur Árvakurs. „Við
ákváðum ýmislegt, meðal annars
þetta með markakónginn,“ sagði Iv-
ar, „því stöðugleikinn hafði mikið að
segja. Og hefur enn.“
ÍVAR Gissurarson skoraði grimmt fyrir Árvakur í íslandsmótum innanhúss en
Sigurður Indriðason og Hálfdán Örlygsson (nr. 6) gátu sér líka gott orð.
bjömsson og Haukur Geirmundsson
uppgötvuðu nýjar hliðar. Eiríkur
Hauksson söngvari, sem var uppal-
inn Þróttari, lék einn leik á Selfossi
og stúlkur í hópi áhorfenda hrein-
lega trylltust. Friðrik Þór var auð-
vitað fulltrúi leikstjóra í liðinu og
helsti Framarinn í hópnum en við
voram líka með alvöra leikara,
Helga Bjömsson og Þröst Leó
Gunnarsson. Hins vegar kom árang-
urinn með reyndari fótboltamönn-
um, jafnvel landsliðsmönnum. Liðið
var óheppið að tapa fyrir Víði Garði í
16 liða úrslitum bikarkeppninnar
1985, tapaði í vítakeppni, en náði svo
7. sæti í 4. deild 1988. Annars var fé-
lagsskapurinn aðalatriðið og ánægj-
an að spila fótbolta. Stærri félög tí-
unda meistaratitla en Arvakur var
þátttakandi í Reykjavíkur-, íslands-
og bikarkeppni 1983 til 1991 og við
emm stoltir af félagsmönnum þess
sem margir hverjir hafa getið sér
gott orð á ýmsum sviðum.“
Sannleikurinn opinberaður
Ami Guðmundsson lögfræðingur
skráði samviskusamlega úrslit allra
leikja, leikmenn og mörk liðsins á
fyrmefhdu tímabili og greindi frá
þessum tölulegu upplýsingum á áð-
umefndum fundi en þær höfðu ekki
komið fyrir augu manna fyiT. Þar