Morgunblaðið - 12.06.1999, Blaðsíða 70
70 LAUGARDAGUR 12. JÚNÍ 1999
MORGUNBLAÐIÐ
%
Hundalíf
Smáfólk
HOU 5EE,TUE PROBLEM
15 l'MTOO YOUNO...
_ 1‘MTOO SMALL.. ^
'vrj
IT ISN T A5 TH01/6H
THEV' THINK l’M INFERIOR..
LIKE MA¥8E l‘M A
006 OR S0METHIN6..
TJC
OKAú
UIHERE'S OUR
SHORTSTOP?
Sjáðu til, vandinn
er að ég er of ungur..
ég er of lítill..
Það er þó ekki eins og að Jæja, hvar er
þeir haldi að ég sé óæðri.. varnarleik-
eins og ég væri maðurinn
hundur eða eitthvað.. okkar?
HOU SEE, IT
ISN'T A5
TH0U6H l'M
0ITTER OR
AHYTHINO..
Sjáðu til, það er
ekki eins og ég
sé bitur eða
þannig..
BRÉF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni 1 103 Reykjavik • Sími 569 1100 • Símbréf 569 1329
Ranghermi leiðrétt
Frá Pálma Jónssyni:
Bók þó andans efli stig
ei má lygi næra,
leiðréttingu langar mig
letur í að færa.
Sannleikann má aldrei í hel þegja.
Ég hef nó beðið í hálft ár eftir leið-
réttingu á vísuhöfundi.
Bókin Glymja jám við jörðu, útgef-
in af Skjaldborg síðla árs 1998 og rit-
stýrt af Áma frá Reykjum, dóttur-
syni hins fræga prests Ama Þórarins,
er á margan hátt skemmtileg aflestr-
ar enda er Sveinn Guðmundsson, sem
bókin fjallar um, sérstakur maður
sem víða og oft hefur brotið á. Hitt er
verra að við lestur bókarinnar sá ég
strax fjögur ranghermi. Það fyrsta er
vísa eignuð ísleifí Gíslasyni. Vísan er
eftir afa minn, Jónas Jónasson frá
Hofdölum. Hann sagði mér sjálfur frá
tilefni hennar sem var þannig: Jónas
kom seint í sláturtíð til Isleifs, sem þá
var staddur utan búðar sinnar við að
höggva sundur lambsskrokk og salt-
aði kjötið niður í kvartél. Veður var
kalt með norðaustan éljagangi. Jónas
heilsar ísleifi, sem tekur dauft undir
og hamast við að höggva kjötið. Þá
segir Jónas: „Heggur kjöt í hríð-
veðri/heiðursmaðurinn, og hvað vilt
þú svo prjóna neðan við þetta, ísleifur
minn.“ Isleifur stoppar aðeins við
söltunina og tautar: „heiðursmaður-
inn, heiðursmaðurinn.“ „Þetta gengur
ekki,“ segir þá Jónas, „ég verð að
hjálpa þér við pijónaskapinn: Hann
sem býr í byggðum neðri/blessi mat-
inn þinn.“
Vísan hefrn- birst áður á prenti,
meðal annars í vísnasafni Sigurðar
Jónssonar frá Haukagili sem Iðunn
gaf út 1975.
Eftir lestur bókarinnar hafði ég
samband við Ama og innti hann eftir
hans heimildum. Hann nefhdi hag-
orðan og vísnafróðan mann. Það
reyndist misminni há Áma þegar ég
grennslaðist nánar fyrir um málið.
Hinar villumar sem ég sá í bók-
inni vom: Nr. 2: Vísa ort til Jóseps
Sigfússonar var brengluð í prentun.
Nr. 3: Vísa ort á Rangárbökkum var
ranglega eignuð Sveini frá Varma-
læk og nr. 4: Sveinn Jóhannsson var
sagður tæplega 70 ára er hann lést.
Þar skeikar rúmum 10 áram.
Áma hitti ég í lok apríl. Hann var
áður búinn að hringja til mín og lesa
mér leiðréttingargrein. Ég spurði
hann hvað birtingu liði. Þá sagðist
Ami líklega hafa týnt miðanum sem
hann hefði skrifað á. Ég taldi hann
geta skrifað á annan miða - sem hann
lofaði þá að gera. Mér fannst með
ólíkindum að ég einn sæi villur í bók-
inni. Ályktun mín var að aðrir menn
fyndu aðrar villur og sagnfræðigildi
bókarinnar rýmaði sem því næmi.
Hann ætti bara að snúa sér að skáld-
sagnagerð með sannsögulegu ívafí,
þar nýttist hans ágæti penni.
Mistök í prentun og höfunda-
brengl geta alltaf hent, um það þýðir
ekkert að sakast. Hitt er óafsakan-
legt að birta ekki leiðréttingu svo
fljótt sem tök era á. Ég bíð ekki
lengur og sendi þetta til blaðs allra
landsmanna í von um birtingu.
Birtinguna þakka þýtt
þó er mála sannast
að hér birtist ekkert nýtt,
ýmsir við það kannast.
PÁLMIJÓNSSON,
Hólaveg 27, Sauðárkróki
Hvar áttu fatlaðir
að kjósa?
Frá Þórði Jónssyni:
FJÖLSKYLDAN kaus ekki! Hver
var ástæðan?
Aðgengi fatlaðra að opinberam
stöðum er mismunandi, sumstaðar
allgott, á mörgum stöðum sæmilegt
og á nokkram stöðum algjörlega
ófært. í mörgum undanfómum kosn-
ingum hefur fotluðum því verið gert
mögulegt að kjósa í Hátúni, en þar
hefur verið sérstök kjördeild. Nú í
síðustu kosningum ætlaði ég, að
venju, að kjósa í Hátúni þrátt fyrir
að mín rétta kjördeild væri í Breiða-
gerðisskóla svo sem verið hefur und-
anfamar kosningar. Fjölskyldan fór
í Hátún, en þá brá svo við að engin
kjördeild var þar og var vísað á
Kjarvalsstaði, enda væri gott að-
gengi þar fyrir fatlaða í hjólastól.
Þegar þangað kom var mér vísað frá,
þar sem það væri ekki mín kjördeild.
Ekki var hlustað á mótbárar, þrátt
fyrir að ég benti á að mér hefði verið
vísað frá Hátúni í Kjarvalsstaði, þar
sem kjördeild í Hátúni væri ekki
lengur opin - og ég hefði verið upp-
lýstur um að ekki væri aðgengi fyrir
fatlaða í hjólastól í Breiðagerðis-
skóla. Á Kjarvalsstöðum var dóttur
minni sagt, sem var með mér til að-
stoðar, að í Breiðagerðisskóla væra
tveir lögregluþjónar og það væri
þeirra mál að koma mér inn. Ég er
bundinn við þungan rafmagnsstól,
sem er með mér rúmlega 220 kíló.
Mér fannst mér misboðið og fór á
skrifstofu Sjálfstæðisflokksins í
Skipholti. Þar var reynt að aðstoða
mig, en án árangurs. Meðal annars
var reynt að fá leyfi fyrir mig til að
kjósa í Laugardaishöll, en var neitað.
Við svo búið fóram við heim og ég
hringdi í Jón Steinar, formann k,jör-
nefndar, sem kvaðst ætla að athuga
málið og hringja til baka eftir smá-
stund, sem hann gerði. Jón Steinar
þuldi upp lagabókstafi og taldi ekki
mögulegt að leyfa mér að kjósa nema
á mínum kjörstað í Breiðagerðis-
skóla. Hann hafði þó ekki kynnt sér
málið betur en svo, að hann gat þess
ekki að það væri komin skábraut fyr-
ir hjólastóla í Breiðagerðisskóla. Að
svo komnu máli ákváðum við fjöl-
skyldan að kjósa ekki. Rétt fyrir
klukkan 10 um kvöldið var hringt á
heimilið til að athuga hvort við ætluð-
um ekki að kjósa og þá fyrst upplýst
að það væri aðgengi fyrir fatlaða í
hjólastól í Breiðagerðisskóla. En þá
var vandinn sá, að fatlaðir þurfa meiri
tíma til að hafa sig til og komast leið-
ar sinnar. Þannig að ekki var mögu-
legt að ná á kjörstað í tæka tíð.
í fréttum eftir kosningar var sagt
frá blaðamanni, sem á kjördag hafði
farið og kosið utan kjörstaðar hjá
sýslumanni og atkvæði hans talið
gilt, þrátt fyrir að hann hefði getað
komist á sinn rétta kjörstað á kjör-
dag. Þar var hægt að hliðra til!
ÞÓRÐUR JÓNSSON,
Neðstaleiti 2, Reykjavík.
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt til að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
til birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.