Skírnir - 01.01.1879, Blaðsíða 15
ENGLAND.
15
ferSin væri til gó8s farin og í friSarins beztu þarfir. þa8 getur
veriS, a8 þjóðafriSurinn sje ekki á svo fastan stofn kominn, sem
menn ætluðu eptir Berlínarfundinn, en hitt er víst, a8 Englend-
ingar áttu mestan þátt í þvf, a8 þeir urSu aptur settir, sem
mest höf8u rói3 undir til styrjaldarinnar sí3ustu, og sí3an baft
ofheldi sitt fram me3 öllum þeim yfirdrepskap, sem stjórn Rússa-
keisara er tamt a3 beita. — Erindrekar Breta hafa svo áunni3
sjer almælt lof þjó8ar sinnar fyrir frammistöSuna í Berlín, a3
hún hefir fundi3 til og skiliB, hve röggsamlega og viturlega þeim
tókst afe verja veg Englands og heiSur, og tryggja völd þess og
hagsmuni á austurvegum. þó Kýprusey liggi svo langt frá Ind-
landi, sem allir vita, þá má svo aS or5i kve8a, a5 Bretar haldi
þar vör8 engu sí8ur á sínu ríki í Asíu enn á ríki Tyrkja.
AtgerBir Englendínga og tiihlutan til mála og deilna í Asíu
standa ávallt í einhverju sambandi vi8 hi8 mikla ríki þeirra á
Indlandi. Enska þjóBin veit vel, a3 iiún getur ekki haldi8 uppi
hei3ri sínum, ef hún lætur keisaraveldiS nýja á Indlandi ganga
undan sjer fyrir forsjáleysis e8a kjarkleysis sakir. Og á hinn
bóginn skilur hún eins vel, hve göfuglegt hlutverk henni er í
hendur fengi8, er hún á a3 koma þjó3menning og þrifna8i
Evrópubúa á framfæri hjá svo miklum hluta mannkynsins, sem
Hindostan byggir. — Af því sem hjer er á viki3 má skilja, a5
Beaconsfield jarl átti gófe skil a3 greifea, er hann skýrSi frá (í
lávarSastofunni) frammistö3u enna ensku erindreka í Berlín, og
því, sem stjórnin haf8i afrekað, enda var afe máli hans mikill
rómur gerSur og höffeu formælismenn Vigga þá líti3 um mótmæli.
Höfu3atri3in, sem hann tók fram, voru: aB soldán hefBi fengife
aptur ‘l!i af því, sem tekiB hefBi veriB af bonum í San Stefanó;
a3 þa3 væri í hans beztu þarfir, er Austurriki heffei teki3 a3
sjer Bosníu og Herzegóvínu, og a3 þa3 væri jafnt hans ríki í
hag og Englendingum, er Kýprusey væri á þeirra valdi. Hitt
líkaBi mönnum og vel a3 heyra, er hann sag8i, a3 stjórnin hef5i
rá3i3 allt í bezta samkomulagi vife Frakka og þeir væru í engu
fornspurBir gerBii’, enda væri vináttusamband beggja þjóBanna
sem þá, er þa3 hef3i veri5 bezt, — Eptir þá þingfundi þá
Beaconsfield heimbo3 bjá Viktoríu drottningu á Wigth, en þar er