Skírnir - 01.01.1879, Blaðsíða 53
FRAKKLAND.
53
nöfnum — og þaS, J)ó Dupanloup yrSi heima hjá sjer og á
Jnnginu harSari og harSari í horn aS taka viS alla, sem vildu í
nokkru standa í gegn klerkavaldinu. Hann hjelt út hlaði, sem
hann kallaSi «Défence» («Yörnina»), og gekk þar stöSugt í
andvígi gegn jjjdSveldinu og þess forvígismönnum. Dupanloup
átti sæti í vísindafjelaginu frakkneska, en t>egar hinn mikli mál-
fræSingur Littré (höfundur ennar ágætu frönsku oröahókar) var
gerSur að fjelaga þess, en var sagSur lítiS viS kirkjutrúna felldur,
þá sagSist biskup þar aldri framar koma mundu, því hann
vildi ekki eiga neitt samsæti viS «guÖleysingja». — 1. nóvember
dó Louis Antoino Garnier Pagés (f. 18. nóv. 1803). Hann var
forusta fyrir þjóSveldismönnum á þingi og utanþings á dögum
LoSvíks Filippusar, og hafSi, eins og Grévy, barizt meS Parísar-
búum í uppreisninni 1830. Hann var í bráöabirgöastjórninni
1848 ásamt Lamartine og Ledru Rollin, og þótti þar atkvæSa-
mestur. þegar þessi nefnd haföi gefiS upp stjórnarvaldiS (eptir
júníuppreisnina) stóS hann á þinginu í flokki enna hóflegri þjóS-
veldismanna. A þing komst hann ekki aptur fyr, enn keisara-
dæminu fór aS veita upp á móti (1864), og tók þá sæti meöal
enna óvægnustu vinstra megin, og veitti keisarastjórninni harSa
atgöngu fyrir fjárútaustur. Eptir 4. september 1870 koinst hann
í bráSabirgSastjórnina, en komst þó ekki fram síSar viS ltosning-
arnar til þjóSarþingsins. Eptir þaS ijet hann sín eigi viS þingmál
eöa stjórnarmál getiÖ. Hann hefir ritaÖ sögu stjórnarbyltingarinnar
1848 í 8 bindum (1861—62), og aukiö hana síSar meS tveim
bindum (1869—72), um stjórnarnefndina (framkvæmdarvalds-
nefndina, La Commission executivé), sem hann var í sjálfur 1848.
Garnier Pagés hefir leift sjer bezta orS, og öllum ber saman um,
aS hann hafi veriS bezti drengur, unnaS fölskvalaust fósturlandi
sínu, og fylgt þjóöveldinu af þeirri sannfæringu, aö annaS stjórnar-
fyrirkomulag gæti ekki átt sjer lengur staS á Frakklandi. — Af
þeim sem hafa látizt síÖan um nýjár skal nefna : F. Y. Touchard
(f. 10. júlí 1810, d. 21. janúar þ. á.). Hann var tvítugur aS
aldri, þá er hann var á foringjaskipinu (1830), þegar Frakkar
sóttu og unnu Alzír (borgina) og Bona. Hann var síSar á korf-
ettunni Bouité, sem sigldi rannsóknar vegna í kringum jörSina