Skírnir - 01.01.1879, Blaðsíða 115
RUSSLAND.
115
Fjórum dögum síðar var banatilræSi veitt J>eim manni, sem
mest mundi veiSurin í þykja, keisaranurn sjálfum. Hann hafSi
nokkru ábur fengiS nokkurs konar viSvörunarbrjef frá «níhílista»-
nefndinni, og var þar sagt, aS honum mundi ekki mein gert
sjálfum, en hann yrSi aS vanda betur um þá menn, sem hann
setti í embættin, ef þeir skyldu eiga um frjálst höfuS aS strjúka.
BrjefiS hefir auSsjáanlega veriS skrifaS í sama skyni og hitt til
Drentelens, til aS gera keisarann uggminni um sjálfan sig.
14. apríl var keisarinn á gangi úti (um dagmálaskeiB)
nálægt höll sinni, J>eirri er «Vetrarhöllin» er kölluS. J>ar kom
á móti honum ungur maSur í foringjabúningi. {>egar hann kom
á svig viB keisarann, tók hann hendi til húfu sinnar og heilsaBi
á hermanna vísu. En þegar á eptir greip hann marghleyping
upp úr vasa sínum og hleypti úr honum skoti á keisarann.
Kúlan reiS þó framhjá keisaranum og lenti í hallarveggnum.
Keisarinn hraSaSi göngunni heim til sín og á eptir honum komu
enn tvær eBa þrjár sendingar, en engin hitti. J>eir hlupu til, —
löggæzlumenn og aBrir—, sem næstir voru, og gátu tekiB manninn
fastan, en sumir þeirra særSust í viBureigninni. J>aS er sagt,
aS kerling ein, sem seldi varning á strætum, hefSi fyrst náB
taki á morSingjanum, og lafaS í honum J>ar til aSrir komu,
sem meira gátu aS gert. J>ví má nærri geta, hvert uppnám
varS í höfuSborginni, er þessi ósköp heyrSust, en stórmenniS
skundaSi til hallarinnar aB tjá keisaranum samfögnuS sinn, en
hann svaraSi bæSi stillt og vel, og kvaS J>aS auSsætt, aS for-
sjónin ætlaBi honum meira aS vinna í þarfir Rússlands, enda
skyldi hann J>ar kapps um kosta. En nú var ekkert brýnna
enn aS veiSa morBvargana og gera enda á Jæssari óöld. Til
þessa hafa eu greypilegustu ráS veriS fundin, og slík ein, sem
beita má í ósiBuBum eSa hálfsiBuSum löndum. Allt ríkiB er aS
kalla má í herfjötrum, og í öllum stórborgum hefir keisarinn sett
hershöfBingja sína — höfuBkempurnar, sem stýrSu herdeildum
hans á móti Tyrkjum — og herdeildir á vörSu og til löggæzlu.
Gúrkó, sem opt er nefndur í Skírni 1878, hefir J>aS hervald á
höndum í Pjetursborg og bjeraBinu umhverfis. Margar Jiúsundir
manna hafa veriS settir í dýflissur, og um J>aí> mun fæstum kunnugt