Skírnir - 01.01.1879, Blaðsíða 59
ÍTALÍA.
59
skattur sjerílagi sein menn hafa kvartaö yfir, og það er «mölunar-»
eöa «mylnu-skatturinn». Cairoli vildi taka hann af, en þing-
menn þóttust eigi skilja, hvernig ráöaneytih — eöa rjettara rikiö
— gæti án hans veriÖ, þar sem hann nemur ekki minna enn
60 millíónum franka. Hjer uröu bæöi hægri menn og miö-
flokkarnir samkvæÖa, og Depretis og hans flokkur tók undir þau
og önnur andmæli og aöfinningar gegn Cairoli og hans sessu-
nautura, en þegar hann var kominn í sæti hans, lýsti hann yfir
því, aÖ hann viídi finna ráö til, aö skatturinn yröi úr lögum
tekinn. þaÖ var annars ætlun inanna í'fyrstunni, aÖ Depretis
mundi vart sitja eins lengi og seinast viö stjórnina, því þaÖ voru
svo margir dugandi menn, sem skoruöust undan aö gerast hans
sessunautar, og þaö kvað svo ramt aö, aö hann varð að selja
flotamálin málafærslumanni nokkrum í hendur. Sjálfur hlaut
hann að hafa á höndum bæði innanríkis- og utanríkis-málin.
J>aö virðist þó, sem síðar hafi vænkazt fyrir honum um fylgi
manna á þinginu, því seinustu frjettir sögöu, aö margir af flokki
þeirra Cairoli’s og Crispi’s væru orðnir honum sinnandi, og þaö
væri líklegt, að sumum væru sæti heitin í ráöaneytinu. Hitt er
heldur ekki ólikt, að vinstri flokkunum — aö Nikóteru flokki
frá teknurn, því hann er mesti óvin Depretis — hafi samizt um
aö halda svo saman, að völdin berist eigi hægri mönnum í
hendur.
J>ó Leó páfi 13di sje stilltari í ummælum sínum bæöi í
ræöum og brjefum, enn Píusi 9da var tamast, þegar ræddi um
rjettindi kirkjunnar, um missi veraldarvaidsins, um guöleysi vorra
tíma og fl., þá er hægt að sjá, að hann lítur í raun og veru
sömu augum á allt slíkt og hinn gerði. Vjer höfum sjeö ágrip
af tveimur brjefum frá honum og var hiö fyrra til ráðherra hans,
Nínu kardínála, en hitt umburðarbrjef til allra höfuðklerka hinnar
kaþólsku kirkju. Höfuðatriðin í álitum Leós páfa eru þau sem
allir páfar hafa framhaldið: kirkjan og páfavaidið eru öllu valdi
efri. Kenningar hinnar kaþólsku kirkju eru hin æzta speki, sem
birzt hefir á jörðunni; þær eru hitunesk speki og boð kirkj-
unnar eru boð drottins. Spillingar myrkvi vorrar aldar og allt
heunar óstýrilæti kemur til af því, aö menn hafa hafnaö ljósi