Skírnir - 01.01.1879, Blaðsíða 72

72 BELGÍA.
sóknarbörnum sínura til um kosningar, sem J>eir mega vi8 koma.
{>a8 fóru svo ískyggilegur sögur af rá8um Jieirra og bruggi rjett
fyrir kosningarnar í fyrra, a8 páfinn nýi á a8 hafa sent biskup-
unum ]pau skeyti, a8 sjá svo til, a8 klerkdómurinn gerSi sjer
ekkert til óhró8urs. En því er líka bætt vi8, a8 þau bo8 hafi
komi8 of seint. Urslitin urbu þau, sem hvorugir í rauninni
bjuggust vi8, a8 frelsismenn báru sigur úr býtum, og fengu sömu
yfirburSi samtals í bá8um deildum, sem hinir höfSu ábur haft —
6 atkvæ8i fyrir 4 í öldungaráSinu, og 10 fyrir 12 í fulltrúa-
deildinni. J>au orð eru höf8 eptir Malou, stjórnarforsetanum,
viS Frére Orban, forustumann enna stiiltari af frelsisflokki, a8
sjer væri í raun og veru kærara, ef sínir li8ar yr3u undir vi8
kosningarnar. J>etta skildu menn svo, a8 honum jþætti klerkarnir
reka frekjulegar eptir enn gó8u gegndi, a8 neyta allra bragSa
sínum mönnum til sigurs. Á eptir kosningar var svo a3 or8i
kve8i8 í blöSum frelsismanna, a8 þegnleg lög hefSu unniS hjer
sigur á kenningaboSum kirkjunnar. Klerkavinir höf8u nú seti3
vi8 stjórnina í 6 ár, og þó þeir hafi neytt svo freklega þegnlegs
frelsis sjer í hag sem unnt var, Jm hefir J>a8 sama sannazt í
Belgíu sem annarsta8ar, þar sem frjáls J>egnlög eru sett, a8
J>eir spilla máli sjálfra sín, sem vilja einir þeirra njóta, því
hinir, sem almennu þegnfrelsi unna, geta ávalt gætt til og
vakiS menn til varúðar í hvert skipti, sem aflaga vill fara.
Frére Orban kvaddi konungur til a8 skipa hið nýja ráðaneyti,
og varð hann formaður þess, og tók a8 sjer þar a8 auki utan-
ríkismál. Sem getið er í fyrra í þessu riti (sbr. Skírni 1878,
99—100 bls.), er hann af hófsflokki frelsismanna, en af hinna
framsæknari flokki setti hann Bara fyrir dómsmál, sem fyr hafði
þau á höndum (1865—1870). — í nóvember fóru kosningar
fram til hjeraðsráðanna og vegnaði frelsismönnum betur á öllum
stöðum öðrum enn í Briigge.
Af þingmálura vitum vjer ekki mart að herma. Meðal
nýmæla, sem fram hafa gengið, var það, að ráðherraembættin
voru einu aukin, er kennslumálin fengu sinn forstjóra í ráSaneyti
konungs. Hingað til hafa þau verið undir umsjón kirkjumála
ráðherrans. J>egar síSast frjettist til, sat þingið yfir nýjum