Skírnir - 01.01.1879, Blaðsíða 146
146
SVÍÞJÓÐ OG NOREGUR.
fram hjá sjer libsafnaSi til hcrbúbavistar. þab gerir ráb fyrir,
ab fjársparnaburinn nemi allt a8 1 millíón króna. I Svíþjóö
boSabi hann áauka á brennivínsskattinn og á ymsa tolla. Hvort-
tveggja hafbi þingiÖ fallizt á, er seinast frjettist — en jpó viS
samgöngu deildanna. — Brennivínsskatturinn var hækkaSur um
10 aura fyrir hverja könnu (kanna = 2Vs pottar), eSa frá 80
aurura til 90. Tollur á tóbaki eSa tóbaksblöSum frá 29 (fyrir
pundiS) til 42 aura, en af vindlum á aS gjalda 130 a. fyrir
pundiS. Af víntegundum í ámum á aS greiSa 20 aura fyrir
hvert pund, en ef J>aS er í flöskum 2 krónur fyrir hverja könnu.
Líka hefir veriS aukiS litlu á kafl'i- og sykurtoll. Svíar búast
viS, aS ríkistekjurnar aukist viS j>etta um 3,400,000. — Ríkis-
skuldir sínar reikna Svíar til 144 mill. króna.
Eptir ríkislögum Svía á aS skipta þeim kjördæmum í tvent,
l>ar sem ibúatalan kemst yfir 40 j>úsundir. þetta var tekiS til
greina í fyrra, og urSu þaS ekki færri en 31 kjörþing, sem
tvískipta þurfti, og jókst j>á aS því hófi fulltrúatalan í «annari»
málstofunni. I október fóru nýjar kosningar fram, og haggaSist
lítiB sem ekki um töluhlutfall flokkanna. Landmannaflokkurinn
heldur sömu yfirburSum sem fyr í neSri málstofunni. £>ví hefir
veriS spáS nýlega, aB þess muni vart langt aS bíBa, aS forustu-
maSur hans, A. Posse greifi, verbi kvaddur til sætis í ráBa-
neytinu.
YiB háskólann nýja í Stokkhólmi byrjuBu fyrirlestrar 14.
október. Kennararnir sem byrjuBu hjetu Rubenson og Rosenberg,
ágætir fræBimenn , og las hinn fyrri fyrir um ljós og sjón, en
hinn síBarnefndi um frumefni. Auk þess aS hjer skal kennd
náttúru- talna- og mælingarfræSi, málfræBi, sagnafræBi (auk
fl.) er og ætlast til, aB þeir menn sem vilja komast aS ymsum
embættum í umboBsstjórninni, geti fengiS bjer fræBingu um
þjóSmegun, stjórn og ríkishagi. Ura auSstofn háskólans sjá
Skírni 1878, 151. bls. — Undir háskólahúsiS nýja í Uppsölum
lagSi Oskar konungur uudirstöSusteininn 30. apríl. J>aB var
fögur hátíB, en í fylgd konungs var mart stórmenni og prins-
arnir allir — nema krónprinsinn, sem var þá á ferSum í út-
löndum. ASur konungur lagSi steininn niSur, mælti hann þessi