Skírnir - 01.01.1879, Blaðsíða 103

AUSTURRÍK.I OG UNGVERJALAKD.
103
silvanía e8a Siebenbiirgen) nefnd manna á fund konungs sins (þ.
e. Fr. Jósefs keisara) og bá8u hann synja samþykkis til, aS þau
nýmæli yr8u lögÖ til umræSu á þingi Ungverja, sem stjórnin
hafSi búin; en fau lutu aS J»ví, aS mál Madjara skyldi kenna
og nema í öllum skólum ríkisins. Vjer vitum ekki, hverju keis-
arinn hefir svaraS, en látum Jessa t»ví getiS, aS blöSin í Vín —
þýzku blöSin — ljetu heldur hlökkunarlega yfir erindagerS
Rúmena. BlöS Madjara gjalda liku líkt, t>egar kvartanir beyrast
frá þjóSunum í Vesturdeildinni. Annars víkur því heldur
kynlega viS, aS hvernig sem ymsir hatast sín á milli í Austurríki,
Já er sem allar þjóSirnar finni til, aS þær eigi sameiginlega
sæmd og velferS um aS annast og verja. I vesturdeildinni vilja
allir — sem orSum er aS kvebiS á þingum eba viS tækifæri —
vinna allt cfyrir Austurríki» «fyrir veg Austurríkis» og jafnt í
báðum ríkisdeildum vilja allir «leggja allt í sölurnar, líf og góz,
fyrir keisarann eSa konunginn sinn».
Jpetta þótti koma í ljós meS fegursta móti, þegar þau Franz
Jósef og Elísabet drottning hans hjeldu 25ta afmæli brúSkaups
síns seint í aprílmánuSi þ. á. Til Vínar komu nefndir frá öllum
jþjóbflokkum ríkisins meS hamingjukveSjur og dýrindis gjafir. Há-
tíSin stóS næstum í viku í höfuSborginni, en 24. aprílmánaSar er
vígsludagur þeirra hjóna. Sá dagur varS aS mestu dýrSarhátíð
um allt ríkiS, en viShöfnin í höfuSborginni tók yfir allt, sem
nærri má geta. Mannkvæmdin var langtum meiri þá daga til
Vínar enn nokkurn tíma (jafnlangan) 1873, þegar gripasýningin
var þar haldin. Sendinefndirnar báru flestar hver sinn þjóSbúning,
og varS mönnum mjög starsýnt á alla þá fjölbreytni og skraut,
sem hjer gaf aS líta. j>aS var sem allir þjóSflokkarnir kæmu
hjer á bræSrastefnu til foreldra sinna, enda fór allt fram í bróS-
erni þá daga viS hátíSarhöldin bæSi í Vinarborg og öSrumborgum;
en endranær þykir opt út af því bera, þegar eitthvaS annaS ber
til þjóShátíSarhalda í Austurríki eSa á Ungverjalandi. Minnileg-
asta viShöfnin í höfuSborginni var prósessía, eSa skrúSganga og
skrautreiS, á vígsludaginn, en til hennar var eigi minna variS
enn 2 millíónum gyllina. Menn af ymsum stjettum voru þar í
búningum miSaldanna, og ýmsar iSnir voru sýndar meS merki-