Morgunn - 01.06.1946, Qupperneq 33

MORGUNN
23
langsamlega fæstir af spádómum þeim, sem vér þekkjum,
að hafa komið fram með kynslóðunum, eru á þann veg
tilkomnir, uppruna þeirra ber því á öðrum leiðum að leita.
Allir kannast við hin alþekktu hugboð, sem mjög mega
teljast algeng, og eru vitanlega ein tegund spádómanna.
Margir vísindamenn, sem þetta hafa rannsakað, eru þeirr-
ar skoðunar um hugboðin, að við þau sé í rauninni ekkert
dularfullt, þau fái menn með sérstökum hæfileika, sem
með öllum mönnum búi, þótt í misjafnlega ríkum mæli sé.
Ég hygg, að menn viti ekkert um þetta með ákveðinni
vissu, en sé þessu þann veg farið, er hér vissulega um stór-
kostlegt rannsóknarefni að ræða, sem ætti á sínum tíma
að bæta merkilegum skerfi við þekking vora á mannlegri
sál og þeim furðuheimum, sem innra með oss búa. Allir
hugsandi menn ættu að fylgjast með slíkum rannsóknum
af hinum mesta áhuga, því að mörg eru dulardjúpin innra
Weð manninum óþekkt enn, og sízt hefur kirkjan ráð á
fc>ví að ganga fram hjá nokkuru, sem gæti varpað ljósi
yfir dulardjúp mannlegrar sálar, heimkynni trúarlifsins,
sem hún er að guðlegu ráði kölluð til þess að vekja og
°g efla með mönnunum. Trúboði hennar er það áreiðan-
iega hinn mesti Þrándur í Götu, hve lítið vér vitum um
rnannlega sál, sem hún er að sá hinum heilögu frækornum
trúarinnar í.
Þá er hin þriðja tegund spádómanna, sem langsamlega
rnest ber á í frásögnum Ritningarinnar, en hún er sú, að
yitneskjan um hið ókomna berist oss í gegn um milliliði,
sem vér nefnum engla. Um þá tegund spádómanna er að
ræða í guðspjalli voru í dag, þar sem sagt er frá því, að
er»gillinn hafi vitrast Jósef í draumi og varað hann við
þeirri hættu, sem vofði yfir hinum nýfædda sveini.
Þessi hliðin á spádómum Ritningarinnar og raunar spá-
dórnum allra kynslóða og alda, að vitneskjan um hið
°komna berist til vor frá milliliðum, háum verum, sem
starfa að einhverju leyti í þjónustu mannanna, hefur lang-
samlega mest trúarlegt gildi, því að hún bendir oss til