Morgunn - 01.06.1946, Síða 49

MORGUNN
39
menn sýndu mikla tregðu til þess að koma fram með þessar
skýringar. Ýmist vitnuðu þeir í fjarhrifatilgátuna, allt átti
að stafa af hugsanaflutningi eða fjarhrifum, eða þá, að
Þeir töldu öll fyrirbrigðin svik. Um þá staðhæfing sagði
Sir William Barrett viturlega, að hún væri prýðileg, þangað
til menn hefðu raunverulega kynnzt fyrirbrigðunum af
rannsóknum. Eftir þrjú þúsund ár skyldum vér ætla, að
öllum gæti komið saman um það, að „svari einhver áður
en hann heyrir, þá er honum það flónska og skömm"1.
En efnishyggjumennirnir virðast ekki þekkja Orðskviðina
i Ritningunni, eða þessi ummæli þeirra, svo að ekki er
að ætla, að þeir hafi numið þennan visdóm þeirra. Og ekki
fylgja þeir heldur dæmi mannanna í Beröu, sem Postula-
sagan segir um, að þeir rannsökuðu, „hvort þessu væri
Þannig farið“, og „margir af þeim tóku trú“.2 Þekkingin
tssst ekki án þess, að hennar sé leitað. Menn verða að
að koma og sjá, en ef hleypidómar þeirra eru svo rót-
Srónir, að þeir vilja ekki reyna að vita, hvort nokkuð gott
Seti komið frá Nasaret eða einhverjum öðrum lítt þekkt-
hm stað, verða þeir að sitja í sínu þekkingarleysi. Þeir um
Það. Margir þessara mann vinna gott verk í sínum verka-
hring, og það er ekki rétt að áfellast þá fyrir það, að þeir
tást ekki til að rannsaka, heldur aðeins fyrir hitt, að dæma
Það, sem þeir þeklcja ekki.
Rómversk-kaþólska kirkjan játar, að þessi fyrirbrigði
Serist, en hún er á móti öllum rannsóknum og fullyrðir,
að þessir hlutir séu frá djöflinum, hún elur á ótta hinna
Þekkingarlausu og varar almenning við þessum efnum.
Ejöflatilgátan hefur ekki sannazt, og vér, sem lengi höfum
fannsakað málið, án þess að geta fundið henni stað, höf-
^m ekki tilhneiging til að aðhyllast hana. Myers sagði:
»Öttinn, sem var grunntónn hinnar frumstæðu guðfræði,
lokar enn í dag fyrir almenningi möguleikunum til sam-
öands við framliðna menn. Að breyta ótta villimannsins
1 Orðskvið. 18, 13.
2 Post. 17, 11.