Félagsbréf - 01.05.1959, Qupperneq 35

PÉLAGSBRÉP
33
„Já, og vitið þið livernig stendur á því?“ spurði Ivan Steplianovicli
og beindi sínu góðlega liæðnisbrosi framan í gesti sína á víxl.
„Hún skilur skáld, það þyrfti ekki að vera annað“, sagði Mirov um
leið og liann settist í liægindastól skammt frá ofninum, „þar að auki
er hún lagleg kona.“
„Nei, drengir mínir“, sagði Ivan Stephanovicli, „ég er jafnmikill
aðdáandi frú Krestanoff og liver annar, en þar fyrir hefur hún ekki
slegið mig neinni rómantískri blindu. Þetta er einfaldlega kona, sem
kann dálítið fyrir sér í daðri. Hún hefur lag á því að brosa þannig
framan í mann að manni finnsl hún meina eitthvað sérstakt með því,
og að svona brosi liún ekki framan í neinn annan.“
„Svei því, þú talar eins og aldamóta realisti. Mér hefur alltaf fund-
izt frú Krestanoff gvðja lieimsbyltingarinnar holdi klædd, ég gæti ort
um liana sálm“, sagði Jósef Mirov og dró tóbaksdósir úr silfri upp úr
vestisvasa sínum. „Fáið ykkur í nefið upp á það.“
„Takk. Ég gæti svikið minn bezta vin liennar vegna, kokkálað sjálf-
an Krestanoff, en til sálmakveðskapar mundi liún síðast egna mig“,
sagði Gromiko Daniloff og seildist með tvo fingur ofan í dós Mirovs
og har fáein korn úr lienni upp að vitum sér, en liann fékk strax
ákafan linerra af tóbakslyktinni og gafst upp við tilraunina.
Stephanovich liafði nú opnað tvær ölflöskur og hellti í glös fyrir
gestina.
„Jæja, ég þarf ekki að því að spyrja, þú ert auðvitað búinn að átta
þig á fiskinum lians Carpenters, Ivan?“ sagði Mirov, „liann er varla
flóknara viðfangsefni en vinkona okkar, liún Anja.“
Stephanovich liristi höfuðið.
„Yið skulum bíða með það“, sagði liann og var allt í einu orðinn
daufur í dálkinn. „Ég er kominn á þá skoðun það sé erfitt að vera
skáld, einkum og sérílagi ef menn taka sér fyrir hendur að sanna að
þeir séu það.“
„Spyrjum að leikslokum, en ekki vopnaviðskiptum“, sagði Jósef
Mirov, „livað gerir til þó það sé erfitt, ef það tekst samt?“
i,Ég sagði ekki að það hefði tekizt“, gegndi Stephanovich önugur.
„Ertu viss um þér tækist að sanna að þú værir smiður þó þú smíðaðir
horð?“
„Já, ef borðið væri rétt smíðað.“
„Alveg rétt, — ef þú værir smiður mundir þú smíða rétt borð, en
ef þú værir það ekki, og vildir samt sem áður sanna að þú værir það,
þá mundir þú engu að síður afsanna að þú værir smiður.“