Morgunblaðið - 13.12.1986, Qupperneq 92

4
// þcftci cr pyngd okko-r. H i/olS eru
ns" fcg deilt m«& -tveimur ? "
ást er___
... að bíða eftir
sambandi.
TM Rea. U.S. Pat. Off.—all rlghts reserved
°1984 Los Angeles Times Syndicate
Með
morgunkaffínu
Furðulegur presturinn.
— Hann tók þetta allt svo
alvarlega!
HÖGNI HREKKVÍSI
Jólin eru há-
tíð barnanna
Kæri Velvakandi
Þriðjudaginn 18.nóv. skrifaði
karlmaður að nafni Eggert E. Lax-
dal í Velvakanda. Þar flutti hann
áróður gegn jólasveinunum, Grýlu
og Leppalúða.
Við viljum segja þér Eggert að
jólin fjalla ekki bara um Krist, Guð
og Betlehem, heldur er það hátíð
hækkandi sólar einnig. Líka nefnir
þú að atómsprengjan sé hræðilegt
umhugsunarefni fyrir litla krakka
svo ekki bætist við Grýla og Leppa-
lúði. Krakkar á aldrinum 1-6 ára
eru varla farin að gera sér grein
fyrir eyði leggingarmætti atóm-
sprengjunnar en krakkar á aldrin-
um 7 og upp úr eru oftast hætt að
trúa á Grýlu og Leppalúða. Og ef
þú þykist vera svona mikill sérfræð-
ingur í Grýlu og jólasveinunum þá
ættir þú að vita að Grýla étur bara
óþæga krakka (sem er mjög ólík-
legt því hún er ekki til).
Mundu að jólin eru hátíð bam-
anna. Eigirðu góð jól Eggert.
Þrjár hneykslaðar
Sendið hon-
um póstkort
Fyrir nokkru lenti ungur piltur í
ísrael í slysi sem olli því að hann
lamaðist fyrir neðan háls. Eina
ánægja hans í lífínu er að fá send
póstkort frá fjarlægum löndum.
Nafn og heimilisfang hans er:
Shlomo Galizon,
19, Redcho Even Sappir,
Nachlat Achim,
Jerusalem 94551,
Israel.
Með von um að sem flestir sem
lesa þetta sendi honum póstkort um
leið og jólapósturinn er sendur af
stað.
Skrif ið eða hringið til
Velvakanda
Velvakandi hvetur lesendur til
að skrifa þættinum um hvaðeina,
sem hugur þeirra stendur til —
eða hringja milli kl. 17 og 18,
mánudaga til föstudaga, ef þeir
koma þvi ekki við að skrifa. Með-
al efnis, sem vel er þegið, eru
ábendingar og orðaskiptingar,
fyrirspumir og frásagnir, auk
pistla og stuttra greina. Bréf
þurfa ekki að vera vélrituð, en
nöfn, nafnnúmer og heimilisföng
verða að fylgja öllu efni til þáttar-
ins, þó að höfundur óski nafn-
leyndar.
Sérstaklega þykir ástæða til að
beina þvi til lesenda blaðsins utan
höfuðborgarsvæðisins, að þeir láti
sinn hlut ekki eftir liggja hér í
dálkunum.
Jólin eru hátíð barnanna
Endurtakið útvarpsþætt-
ina um Sólborgarmálið
Á undanfömum sunnudögum
hafa verið fluttir mjög góðir þættir
í útvarpinu og á ég þar við þættina
um Sólborgarmálið, sem voru þar
á dagskrá sunnudagana 23. og 30.
nóvember sl. Hér er um að ræða
samsetta þætti, sem bæði eru lesn-
ir og leiknir og stutt tónstef látin
tengja atriðin saman. Ég kann vel
að meta þetta flutningsform og ég
veit að svo er um marga aðra, sem
ég hef rætt við. Sérstaklega virtist
mér vera vandað til gerðar þessara
þátta, enda héldu þeir athygli hlust-
enda óskiptri frá upphafí til enda.
Bæði lestur og leikur var sérstak-
lega góður, enda virtist vera valinn
maður í hveiju rúmi. Má þar m.a.
nefna Hjört Pálsson, þann áheyri-
lega og góða lesara, leikarana
Róbert Amfínnsson, Þorstein
Gunnarsson, Arnar Jónsson, Pálma
Gestsson, Sigurð Skúlason og fleiri.
Klemenz Jónsson leikari hefur
samið útvarpshandritið og stjómað
upptöku þáttanna. Hann virðist víða
hafa leitað fanga en að mestu leyti
virtust þættimir byggðir á réttar-
skjölum um þetta sögulega mál úr
Þingeyjarsýslu, þar sem Einar Ben-
ediktsson skáld var dómari. Þetta
mun hafa verið fyrsta sakamálið
sem hann rannsakaði. Þættir þessir
voru að mínu mati mjög fagmann-
lega unnir og er óvenjulegt að heyra
svona góða samsetta dagskrá og
hlusta ég þó mikið á útvarp.
Eitt fannst mér samt klaufalegt
hjá útvarpinu og hlýtur að ein-
hverju leyti að flokkast undir
mistök. Auglýst var í blöðum og
útvarpi að fyrri þáttur Sólborgar-
mála byijaði kl. 13.30 sunnudaginn
23. nóv. en það reyndist ekki rétt
þegar til kom. Þátturinn byijaði kl.
13.15 og tapaði ég þar af leiðandi
af upphafinu. Nú er ósk mín og
jafnframt beiðni til útvarpsins, að
þættimir verði endurteknir, og það
sem fyrst. Fyrir því virðast mörg
fordæmi, þar sem flest útvarpsleik-
rit virðast nú endurtekin, skömmu
eftir fyrsta flutning.
Sigurður Jónsson
Gátan um eldspýtuna
í dálkum Velvakanda sunnudag-
inn 23. nóvember sl., er fyrirspum
frá VE um hvort einhver kunni
vísuna um eldspýtumar, og er birt
ein vísa til skýringar.
Ég get frætt fyrirspyijanda um
þetta. Það vill svo til, að gátan er
eftir afabróður minn, Siguijón
Bergvinsson. Hann fæddist 12. apríl
1848 að Halldórsstöðum í Bárðar-
dal. Andaðist í Vesturheimi 19.
apríl 1934. Vísumar eru þijár.
Þó að ég sé mögur og mjó
margra næ ég hylli.
Út í skógi eitt sinn bjó
aldin tijánna á milli
Svo var ég í fjötur færð
felld að höfði grima.
Og því dauða sári særð
er svall um langan tíma.
Þín mig nístir harða hönd
hreppi ég djúpið nauða.
Lifna ég þá leysist önd
þitt ljós er ég i dauða.
Skarphéðinn Agnarsson
GRUNAPAN VE(?<P,ALLSBRJÓT/"
Víkverji skrifar
Landlæknisembættið hefur
ráðist í fræðsluherferð til
að upplýsa ungt fólk um hætt-
una af alnæmi eða eyðni og
hvetja það til að nota verjur.
Þetta er vissulega hið þarfasta
framtak hjá Landlækni og tíma-
bært því að eins og bent er á í
bæklingi sem embætti hans hef-
ur gefíð út með upplýsingum
um hættuna af alnæmi og skyn-
samlegasta forvamarstarfíð, þá
er í sjálfu sér enginn óhultur
fyrir þessum vágesti.
Útgáfa þessa bæklings er því
lofsverð í alla staði. Hins vegar
verður ekki hjá því komist að
benda á að mikilsverður þáttur
í því að bæklingur af þessu tagi
gegni hlutverki sínu, er fram-
setning efnisins. Og þá fer ekki
há því að myndræn framsetning
sé í samræmi við efnið en því
miður er myndræn framsetning
í bæklingi þeim sem hér um
ræðir vægast sagt sérkennileg.
Forsíðumyndin er til að mynda
með þeim hætti að helst minnir
á skrípamjmd fyrir smáböm og
líklegri til að vekja hláturtaugar
unglinganna, sem er þó helsti
markhópur þessa bæklings,
heldur en að vekja þá til um-
hugsunar um alvöru málsins.
XXX
Verkfræðingum gatnamála-
stjóra í Reykjavík eru oft
mislagðar hendur, eins og dæm-
in sanna.
Eitt nýjasta afrek þeirra er
afar sérkennileg flétta á gatna-
mótunum þar sem Eiðsgrandi,
Hringbraut og Ananaust mæt-
ast vestast í vesturbænum.
Talsverður umferðarþungi er á
þessu homi á ýmsum tímum
dagsins, en akreinaskiptingin
þegar beygt er til vinstri af
Eiðsgrandanum inn á Ána-
naust, að ökumenn em oft á
tíðum alls ekki vissir um hvaða
akrein skuli velja og Víkverji
hefur því stundum orðið vitni
að hinum undarlegustu uppá-
komum á þessu homi.
Það má mikið vera ef þessi
gatnamót eiga ekki eftir að
verða árekstragildra, þegar
fram líða stundir.